Stiefvader Meisje Nulde belaagd in gevangenis
Een medegedetineerde van de stiefvader van Rowena Rikkers heeft hem op zijn slaap geslagen. Het gebeurde nadat de man bij het luchten met een „uitdagende smile” naar hem keek. „Ik had net gehoord dat hij een kind in stukken heeft gesneden”, verklaarde R. R. R. uit Amersfoort woensdag voor de rechtbank in Zutphen, waar hij terecht moest staan.
„Hij had me eerder al gevraagd of ik wel goed voor mijn vrouw en kinderen zorg.” En dat was een teer punt voor de 29-jarige Amersfoorter, omdat hij zijn kinderen na een echtscheiding niet meer gezien heeft.
M. J., de stiefvader van het Meisje van Nulde, heeft nogal een ophef van het incident gemaakt, omdat hij bang is voor bedreigingen en intimidaties in de gevangenis. Hij denkt dat de mishandeling geen eenmansaanval is geweest maar afgesproken werk met de andere gevangenen, zo blijkt uit zijn aangifte.
Het was overigens niet deze mishandeling die zijn belager nu zo heel zwaar werd aangerekend. Want ook officier van justitie mr. Vrijhoeven was niet onder de indruk van het letsel dat het slachtoffer heeft opgelopen. Dat wordt omschreven als een „minuscuul wondje.”
Haar eis van drie jaar was vooral bedoeld voor het delict waarvoor R. de gevangenis in kwam: een poging tot doodslag op twee agenten. Hij reed als passagier met een vriend mee toen ze op een nacht in juli in Apeldoorn werden aangehouden door de politie.
Een van de agenten probeerde de sleutels uit het contactslot te halen. Terwijl hij half over de bestuurder heen hing, gaf die vol gas. De agent werd, de benen buitenboord, meegesleurd. Onderweg sloeg het portier keihard dicht na een botsing tegen een boom. De auto had vermoedelijk een vaart van zo’n 70 à 80 kilometer toen de agent er ten slotte werd uitgeduwd.
De agent kwam er nog betrekkelijk goed af met een gebroken ruggenwervel. Zijn collega, die al eerder was afgeschud, heeft vooral psychisch onder het voorval geleden.
De bestuurder is onlangs door de rechtbank in Zutphen veroordeeld tot dertig maanden cel, eveneens na een eis van drie jaar. Officier Vrijhoeven vindt dat de bijrijder een even grote schuld heeft, doordat hij niet ingreep toen zijn maat optrok.
Integendeel, volgens de verklaring van de agent, die bij het voorval de dood in de ogen zag, keek de passagier hem recht aan, met een „koele blik, zonder enige angst of emotie.” Een blik die het slachtoffer „nooit zal vergeten.”
Uitspraak 24 december.