De wereldwijde Anglicaanse Kerk is diep verdeeld sinds de Amerikaanse anglicanen in 2003 voor het eerst een openlijk homoseksuele geestelijke tot bisschop benoemden. Behoudende anglicanen dreigden met een scheuring, maar ze lijken nu te kiezen voor eigen gemeenschappen en kerkprovincies binnen de kerk.In zijn vorig jaar verschenen autobiografie ”In het oog van de storm” erkent Robinson dat zijn benoeming tot bisschop de onrust in de wereldwijde Anglicaanse Kerk heeft verhevigd. Volgens hem is de crisis vooral een gevolg van verschillende visies op de Schrift en het gezag daarvan.

De Amerikaanse bisschop vindt een homoseksuele levenswijze Bijbels. „Hoewel ik geloof dat het Oude en Nieuwe Testament het Woord van God is, betekent dat niet dat het letterlijk „woorden” van God zijn, gedicteerd aan mensen. Het echte Woord van God is Jezus zelf.” De Bijbelteksten die homoseksualiteit afwijzen, zijn volgens Robinson tijd- en cultuurgebonden.

Demonisering
Bijbelgetrouwe christenen in Amerika zijn dan ook niet blij met de keuze van Obama om Robinson als zijn geestelijk adviseur te benoemen. Ze vragen zich bezorgd af of er met de wisseling van de wacht in het Witte Huis niet alleen een politieke maar ook een geestelijke omkeer plaatsheeft.

Obama en Robinson kennen elkaar al langer. Volgens de Britse krant The Times heeft Obama, lid van de United Church of Christ, tijdens de verkiezingscampagne drie keer advies van de bisschop ingeroepen. Zo sprak Robinson, die na zijn verkiezing tot bisschop met de dood werd bedreigd en van de politie het advies kreeg om tijdens de inwijding een kogelvrij vest te dragen, met Obama over hun beider demonisering.

Robinson: „Aan het einde van de dag moet je besluiten of je je laat verlammen door bedreigingen en mogelijke gewelddadigheden, of dat je gewoon doorgaat en doet waarvoor je denkt geroepen te zijn, ongeacht de risico’s.”

Ze spraken langer over de internationale politiek dan over homo’s en lesbies. Het viel Robinson op dat Obama langer was dan hij had verwacht en een beetje op Lincoln leek. Het verbaasde Robinson dat Obama „niet aarzelde om over zijn geloof te praten. Bijzonder voor een politicus maar ook voor een Democraat. Jarenlang wilden alleen Republikeinen het daarover hebben.”

Gebed
Robinson zal zondag de feestelijkheden rond de inauguratie van Obama in Washington inluiden. Hij zal een gebed uitspreken op de trappen van het Lincoln-monument. Bij de beëdiging van Obama op 20 januari zal echter niet Robinson, maar een andere geestelijke het openingsgebed uitspreken: Rick Warren, predikant van de Saddleback Church in Lake Forest, Californië. De 90-jarige Billy Graham, die vijftig jaar lang opeenvolgende presidenten bijstond, voelt zich te zwak voor die taak.

Terwijl de keuze van Obama voor Robinson bezwaar opriep bij conservatieve christenen, leidde die voor Warren tot ophef onder liberale lobbygroepen en de homorechtenbeweging. Warren heeft zaken als mensenrechten en armoede hoog in het vaandel staan, maar is ook een verklaard tegenstander van het homohuwelijk en abortus.

Gevraagd naar zijn keuze voor Warren, zei Obama vorige maand dat het juist zijn bedoeling was mensen dichter bij elkaar te brengen. De aankomende president voegde daar aan toe dat hij een groot voorvechter van de gelijkwaardigheid van homo’s en lesbiennes is. Maar, zei Obama, er zal tijdens de beëdigingsplechtigheid „een breed scala aan gezichtspunten” de revue passeren.

Dat Obama voor Warren heeft gekozen, wordt gezien als een signaal van Obama aan conservatieve christenen dat hij ook oog heeft voor hun opvattingen. Met de benoeming van Robinson tot geestelijk adviseur laat de nieuwe president zien dat hetzelfde voor andere groepen Amerikanen geldt.

Vicky Gene Robinson

Geboren: Vicky Gene Robinson wordt geboren op 29 mei 1947 in Lexington in de Verenigde Staten. Hij komt verlamd ter wereld en zijn ouders -arme tabaksplukkers in Kentucky- verwachten dat hij niet lang meer zal leven. Daarom geven ze hem ook de naam die ze in gedachten hadden als ze een dochter hadden gekregen: Vicky. Maar de verlamming verdwijnt snel en Gene blijft in leven. Jaren later zegt zijn moeder: „Ik geloof dat God toen zijn leven spaarde en hem daarna heeft geleid. Voor mij is hij altijd een geweldige jongen geweest. We zijn trots op hem.”

Opleiding: Robinson studeert van 1965 tot 1969 Amerikaanse studies aan de Universiteit van het Zuiden in Sewanee, Tennessee. Daar groeit het verlangen om predikant te worden. Van 1969 tot 1973 volgt hij een theologische opleiding aan het Episcopal General Theological Seminary in New York.

Kerkelijke loopbaan: Robinson wordt op 9 juni 1973 gewijd tot deken en zes maanden later tot priester. In 1988 krijgt Robinson als ”canon” een speciale taak onder de armen in het diocees van New Hampshire. In 2003 wordt hij benoemd tot bisschop.

Huwelijk: Begin jaren zeventig trouwt hij met Isabella, die van zijn homoseksuele gevoelens op de hoogte is. Ze krijgen twee kinderen: Jamee (1977) and Ella (1981). Robinson volgt therapie om van zijn homoseksuele geaardheid te „genezen”, maar het huwelijk loopt in 1987 uit op een echtscheiding. Tijdens een kerkdienst vragen ze elkaar vergeving, geven de ringen terug en beloven goed voor de beide kinderen te blijven zorgen. Drie jaar later ontmoet Robinson zijn huidige partner, Mark Andrew. In juni 2008 gaan ze een geregistreerd partnerschap aan.

Uitspraken: „Ik verwacht dat over niet al te lange tijd andere denominaties zullen volgen en openlijk homoseksuelen in leidende posities zullen verwelkomen.” Robinson na zijn verkiezing tot bisschop van New Hampshire in 2003.

„Ik heb altijd al een junibruid willen zijn.” Robinson voor zijn ’huwelijk’ met Mark Andrews in 2008. In de media ontstaat er nogal wat ophef over de uitspraak. Robinson zegt duidelijk te willen maken dat homo’s en lesbiennes met dezelfde verwachtingen opgroeien als andere mensen en hun geluk en liefde op dezelfde manier willen uiten. „In plaats daarvan zei ik eenvoudig: Ik heb altijd al een junibruid willen zijn. En de hel brak los”, aldus Robinson, die nu regelmatig mediatrainingen volgt om dergelijke uitspraken in het vervolg te vermijden.