Het tijdelijk huisverbod
Huiselijk geweld is een serieus probleem. Politie, gemeenten en zorginstellingen zetten extra in om dit probleem aan te pakken. Sinds 1 januari jl. kan de burgemeester in ernstige gevallen een huisverbod opleggen. Het houdt in dat een pleger van huiselijk geweld in de eerste instantie tien dagen zijn woning niet meer in mag en in die periode ook geen contact mag opnemen met zijn partner of de kinderen.Als na die tien dagen nog steeds sprake is van dreiging, dan kan het huisverbod worden verlengd met nog eens achttien dagen. De afkoelingsperiode wordt gebruikt om hulpverlening op gang te brengen. De politie handhaaft het huisverbod. Houdt de pleger van het geweld zich niet aan de afspraken dan kan een gevangenisstraat van maximaal twee jaar worden opgelegd.

Hulp tijdens huisverbod
Veiligheid bieden is niet het enige doel van de nieuwe Wet Tijdelijk Huisverbod. Het is ook nadrukkelijk de bedoeling om tijdens het huisverbod de zorg op gang te brengen. Op het moment dat het huisverbod wordt opgelegd komt er ook direct een hulpverlener ter plaatse.

Zij informeren zowel de uithuisgeplaatste, als ook de achterblijvende partner en de kinderen over de hulp waar ze op kunnen rekenen in de periode van het huisverbod. Deze hulp bestaat minimaal uit een aantal persoonlijke gesprekken met alle betrokkenen afzonderlijk. In deze gesprekken worden afspraken gemaakt voor verdere zorg na het huisverbod.