In openbare basisschool De Pantarijn van het dorp discussieerden PvdA-Tweede Kamerlid Kraneveldt, wethouder Talman en inwoners van de gemeente over de tweedeling van bevolkingsgroepen die er in de gemeente zou zijn.Volgens een eerder dit jaar uitgevoerd onderzoek van welzijnsorganisatie Mozaïek wordt Neder-Betuwe verdeeld in twee kampen: kerkelijke en niet-kerkelijke mensen. Reformatorische scholen zijn min of meer debet aan de tweespalt in de gemeente, vindt de PvdA. De partij zou graag zien dat beide groepen met elkaar zouden optrekken en samen naar school zouden gaan, „zodat er saamhorigheid in de gemeente is.”

„De huidige verdeeldheid in onze dorpen gaat me aan het hart”, zegt Talman. Ze refereert aan het asielzoekersgezin uit Birma dat vorig jaar zocht naar een geschikte school in Neder-Betuwe. „Er waren twee scholen die de kinderen wilden opvangen, maar de reformatorische scholen gaven nul op het rekest. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?”

De wethouder pleit er daarom voor het toelatingsbeleid van reformatorische scholen te versoepelen. Ze vindt dat het bijzonder onderwijs nu een „discriminerend” beleid voert. Reformatorische jongeren kunnen volgens haar voor hun onderwijs prima terecht binnen de gemeente, maar de seculiere jeugd moet naar Tiel, Veenendaal of Zetten fietsen.

Kamerlid Kraneveldt deelt de mening van haar partijgenoot niet. „Het is een groot goed dat ouders een school kunnen kiezen die bij hun overtuiging past”, zegt ze. „Dit bevordert de diversiteit in ons land. Natuurlijk zijn er vreemde uitwassen van dit grondrecht te over, maar een afschaffing van artikel 23 is mij een brug te ver.”

Paars broekje
Opheusdenaar Pieter Slagboom ziet in een versoepeling van het toelatingsbeleid ook weinig heil. „Als ik morgen bij sportvereniging DFS in m’n dorp met een paars broekje aankom, word ik toch ook niet opgesteld in een elftal?” zo vraagt hij zich af.

PvdA-raadslid Van Neerbos is benieuwd hoe ver een school kan gaan in het stellen van toelatingseisen. De reformatorische scholen in de gemeente nemen volgens hem het in de Bijbel beschreven vreemdelingschap veel te serieus en dat vindt hij maar „eng.”

Een geëmotioneerde moeder valt hem in de rede. „Mijn kind fietst elke dag van Echteld naar Wageningen, omdat ze dichterbij niet terecht kan op een school. Kinderen een straat verderop worden met een schoolbus opgehaald. Belachelijk.”

Leerkracht Van Binsbergen van reformatorische basisschool Rehoboth in Opheusden denkt dat met een open toelatingsbeleid de school in de knel komt met levensbeschouwelijke aspecten. „Als je de grondslag van onze school niet onderschrijft, zoek je toch een andere?” legt hij de moeder voor.

Naastenliefde
Slagboom kan zich niets voorstellen bij de tweedeling die er in de gemeente zou zijn. „Ik heb goede contacten met allerlei mensen en onze kerken preken naastenliefde. Kom maar een keer mee naar binnen, dan kun je het zelf horen.”

Van Neerbos: „We vinden het prachtig dat u bij uw seculiere buurman over de schutting hangt, maar zet nu ook de schooldeuren open voor zijn kinderen.”

SGP-raadslid Van Tuijl denkt dat de gevoerde discussie polariserend werkt. „Dat er twee soorten bevolkingsgroepen in onze gemeente zijn, zal ik niet ontkennen. Maar we leven prima samen. Door het debat op deze manier te voeren, drijf je hen juist uit elkaar.”

De door de PvdA beoogde saamhorigheid in de gemeente wuift hij weg. „We zitten in de raad toch ook met zes partijen? We kunnen prima met elkaar leven, maar over veel dingen zijn we het nu eenmaal fundamenteel oneens. Daar verander je weinig aan.”