In de voormalige brandweerkazerne in het dorp heeft de megaklus plaats. Langs de wanden staan schappen met doosjes beschilderde klompjes die niet groter zijn dan 1,5 centimeter. Klaargemaakt door vrijwilligers en wachtend tot ze hun plekje krijgen op het paneel dat, inclusief lijst, een grootte heeft van 4 bij 5,80 meter. In een zaaltje ernaast zijn twee vrijwilligers in de weer met verf. Met grote behoedzaamheid bewerken ze de klompjes met een penseel. Bij tussenpozen nippen ze aan kopje dampende koffie.Hoe komt iemand erop om een replica van ”De Nachtwacht” te maken met duizenden miniklompjes? „Voor een lokaal feest heb ik al een keer een klompenmozaïek gemaakt van het logo van ons dorp”, vertelt Dijkman. „Het bracht me rond 2006 op het idee iets dergelijks nog eens te doen, maar dan veel groter, om toeristen bekend te maken met de klompenmakerij en met ons dorp. De meeste bezoekers van ons land komen nooit verder dan Utrecht. Ik wil ze hierheen lokken met dingen die typisch Nederlands zijn. ”De Nachtwacht” is internationaal bekend, evenals de klompen, hoe stereotiep ook. Die twee onderdelen komen in dit mozaïek prachtig samen.”

Dijkman bracht het Rijksmuseum in Amsterdam van zijn plannen op de hoogte. Daar regeerden ze direct heel enthousiast. Ze stuurden Dijkman op cd-rom een grote digitale afbeelding van Rembrandts meesterwerk. De Luttenberger liet de afbeelding bewerken totdat er een mozaïek overbleef van 60.000 vakjes of pixels. Elk miniklompje telt twee van die vakjes.

Om er zeker van te zijn dat ”De Nachtwacht” van miniklompjes als zodanig herkenbaar zou zijn, maakte Dijkman eerst een proef van het gezicht van kapitein Frans Banninck Cocq, de centrale figuur in het schilderij van Rembrandt. „Mijn angst was dat het licht-donkerspel van ”De Nachtwacht” tenietgedaan zou worden door het extra driedimensionale effect van de miniklompjes. Het pakte echter goed uit.”

Dijkman heeft niets te veel gezegd. Van dichtbij lijkt het wat vaag, maar van enige afstand is de gelijkenis van het proefmozaïek met het echte schilderij treffend.

De klompenmaker wil het project komend voorjaar afronden. Dat betekent dat er nog veel werk moet worden verzet. Van de 60.000 pixels of halve klompjes, zijn er nu 35.000 beschilderd. Als dat achter de rug is, moeten ze nog hun plekje krijgen op het paneel. Dijkman, die regelmatig de wereld over reist voor demonstraties over zijn ambachtelijke werk, laat het mozaïek onder geen beding alleen maar ter bezichtiging in Luttenberg staan. „Ik wil er ook mee naar beurzen in binnen- en buitenland. Evenementenbureaus in Nederland en in Azië, ambassadeurs en het bedrijfsleven zijn enthousiast over het project.”

---

Pixels, vakjes en kleuren
De complete klompjesmozaïek van ”De Nachtwacht” bestaat uit vijftien losse delen, zodat het huzarenstukje gemakkelijk over de wereld kan worden vervoerd.

Op het paneel zijn 60.000 genummerde vakjes getekend die met elkaar de pixels verbeelden. De vakjes worden van tevoren met verf ingekleurd. Dat maakt het makkelijker om de klompjes straks op de juiste plaats vast te lijmen. Doordat elk klompje twee vakjes of pixels beslaat, hebben veel exemplaren twee kleuren. In totaal zijn 255 kleuren nodig. Verfproducent Royal Talens levert de handgemengde olieverven.

Elk beschilderd klompje wordt exact gesorteerd op de kleuren die het draagt. Die kleuren corresponderen weer met de nummers op het paneel.

De eerste serie van tien donkere tinten is op het paneel ingekleurd en vormt met elkaar ruim 25.000 pixels. Kleur 50 bijvoorbeeld beslaat niet minder dan bijna 5000 vakjes.