Op 18 november 1933 werd de oude Waalbrug tussen de gemeenten Zaltbommel en Neerijnen in gebruik genomen. Een officiële naam kreeg de vaste oeververbinding nooit. Voor de bouw ervan was een veerverbinding de enige manier om de Waal over te steken. De oude Waalbrug kwam in 1933 naast de al in 1869 tot stand gekomen spoorbrug te liggen. Hiermee werd een belangrijke schakel in de noord-zuidverbinding over de A2 een feit.In januari 1996 werd de nieuwe Waalbrug, de Martinus Nijhoffbrug geopend. Op 13 april vorig jaar begon de sloop van de overbodig geworden Bommelse brug.

Paard
Op de dag dat die in 1933 werd geopend, zag J. van Horssen het levenslicht in Waardenburg, gemeente Neerijnen. Daarom is hij uitgenodigd om morgen de festiviteiten bij te wonen. Van Horssen, oud-aardbeienkweker en intussen woonachtig in Nederhemert, vindt het jammer dat de brug verdwenen is en plaats heeft gemaakt voor een nieuw exemplaar. „Ik heb er zo veel herinneringen aan. Het was voor die tijd een fraaie brug. Als jongen werkte ik bij een boer in Waardenburg en dan moest ik cement en andere spullen halen in Zaltbommel. Dat deed ik met paard-en-wagen. Het paard was een keer zo geschrokken van een dekzeil van een vrachtauto dat op de brug losraakte, dat hij daarna elke keer als een woesteling over de brug draafde. Mensen dachten dat het beest op hol was geslagen als we door Zaltbommel raasden, maar het rijdier wist precies de weg.”

Van Horssen wordt nog vaak aan zijn verbondenheid met de brug herinnerd. Toen de oude brug vorig jaar gesloopt werd, zei zijn vrouw Willy: „Nu wordt de brug gesloopt en jij bent er nog, Joost.”

Oorlog
Tegen het einde van de oorlog saboteerden de Duitsers de brug regelmatig, zodat de geallieerden de Waal niet over zouden kunnen komen. „Wij kregen meestal een seintje als ze weer springstof hadden aangebracht”, aldus Van Horssen. „Dan moesten we de ramen van ons huis omhoog schuiven en er een houtblok onder zetten om de druk van de explosie weg te nemen.”

In de eerste dagen na de oorlog werd het pontje van Tuil naar Zaltbommel weer in gebruik genomen. Zo konden de bezetters controleren wie de Waal wilde oversteken. Van Horssen herinnert zich nog hoe hij als jongetje elke keer bij het pontje ging kijken of zijn vader, die eerst in Limburg en later in Zeeland moest vechten, al terugkeerde. „Dagenlang heb ik daar gezeten. Op een dag stond mijn vader op het pontje. Dat was een heerlijk weerzien.”

Van Horssen vindt het geweldig om morgen het 75-jarig jubileum van de Bommelse brug te mogen meemaken. „Veel van mijn kameraden die ook van mijn leeftijd waren zijn er niet meer, maar ik mag er nog zijn. Daar ben ik erg dankbaar voor.”