Managing consultant P. de Vries van onderwijsadviesbureau Christelijk Pedagogisch Studiecentrum (CPS) heeft aan de relatie tussen school en ouders bijna een weektaak. „We brengen veel adviezen uit, maar worden ook nogal eens te hulp geroepen als het grondig misgelopen is.” De Vries schreef handboeken voor scholen over de omgang met ouders en voor ouders over de omgang met de school. Hij spreekt er woensdag in Bunnik over tijdens het seminar ”Ouders & de School” van onder meer de scholenorganisaties VGS en VBSO.De betrokkenheid van ouders is groot, stelt De Vries vast. „Vroeger had je veel meegaande ouders. Als een kind op school stout was, kreeg het er thuis nog een keer straf overheen. Ouders van nu zijn vaak heel kritisch tegenover de school, maar wel omdat ze het belang van hun kind op het oog hebben. Het gaat mis als ouders niet ook kritisch naar zichzelf kijken.

Anderzijds heerst er in scholen veel onkunde over de communicatie met ouders. Scholen hebben soms geen idee wat ze uitstralen. Als een leerkracht de telefoon opneemt en zich alleen met zijn voornaam meldt, welk beeld zet je dan neer? Wat straal je uit als je een ouder bot afscheept?”

Tips voor scholen heeft De Vries genoeg: „Probeer je niet staande te houden door je alleen als deskundige op te werpen. Googelende ouders zijn vaak heel slim; maak daar gebruik van. Ga met hen in gesprek over de ontwikkeling van hun kind en het beleid van de school. Wees wel helder over wie waarover beslist.”

Veel scholen klagen over een lage opkomst bij thema-avonden, constateert De Vries. „Scholen zijn te onduidelijk over wat ze van ouders verwachten. Het lidmaatschap van een volleybalvereniging is minder vrijblijvend dan dat van een school. Een idee is het vastleggen van de wederzijdse verwachtingen in een ouderovereenkomst. Leg uit waarom een thema-avond belangrijk is. Ga een ouderavond in elk geval niet opleuken; dat is funest.”

Een communicatiestoornis kan ook door ouders worden veroorzaakt. „Zij zijn superemotioneel betrokken. Daarom zijn ze moeilijk te sturen. Bij scholen valt dan ook de meeste winst te behalen als we de communicatie willen verbeteren.

Het zou te wensen zijn dat ouders open en respectvol met de school omgaan. Niet op de persoon spelen, niet schelden in het bijzijn van de kinderen, niet buiten de leerkracht om emotionele e-mailtjes naar de directeur sturen. Laat je als ouders anderzijds ook niet ondersneeuwen door de school.”

Ouders zijn vaak assertief, maar zouden vooral constructief moeten zijn, zegt de CPS-consultant. „Ouders gaan soms op een onhandige manier met hun assertiviteit om; ze komen niet op de goede manier voor hun mening uit. Op de pabo’s en lerarenopleidingen zou veel meer aandacht aan de omgang met ouders besteed moeten worden.”

Ouders kunnen betrokken zijn doordat ze in een schoolbestuur terechtkomen. „Ik zou dat zelf niet willen. Je neemt je kinderen in je hoofd mee; die vormen je beeld van een school. Dan is het moeilijker om objectief te zijn.” Ook aan de driehoek kerk-school-gezin ziet De Vries risico’s. „Het kan te veel door elkaar gaan lopen: iemand die als schoolbestuurslid met leerkrachten te maken heeft, moet niet als ambtsdrager bij diezelfde leerkrachten op huisbezoek gaan.”

Door de invoering van passend onderwijs, waarbij scholen een passende oplossing moeten zoeken voor leerlingen die extra zorg nodig hebben, zal de ouderbetrokkenheid verder toenemen, verwacht De Vries. „Als scholen nu niet investeren in ouders, krijgen we straks Amerikaanse toestanden, waarbij ouders een juridisch gevecht met een school aangaan.”