College Ridderkerk laat woonark met rust
De woonark Annemarij mag in het Havenkanaal in Ridderkerk blijven liggen. Burgemeester J. Hermans liet donderdagavond tijdens de raadsvergadering weten dat het college de geplande veiling van de boot op 15 juli niet doorzet. „Dit mag geen splijtzwam worden in onze samenleving.”
De manoeuvre van het college vormde de climax van een raadsvergadering waarop coalitie en college intensief met elkaar in conclaaf gingen tijdens een schorsing van bijna anderhalf uur. Dat gebeurde nadat de complete oppositie een motie had ingediend waarin het college werd opgeroepen de veiling van de woonboot af te gelasten en af te zien van pogingen de Annemarij te verwijderen.De gemeente zoekt al dertig jaar naar een mogelijkheid om de boot te verwijderen. Na het overlijden van de bewoonster van de ark in 2004 beriep het gemeentebestuur zich op de afspraak dat de boot na haar dood verwijderd zou worden. De erven van de vrouw ontkenden dat er zo’n afspraak bestond en hielden bij hoog en bij laag vol dat de boot legaal in het Havenkanaal zou liggen. Het college legde de erven daarop een dwangsom op. Toen die was opgelopen tot 50.000 euro besloten B en W de Annemarij te veilen. De kwestie zorgde voor veel onrust in Ridderkerk. Vorige week werden 4200 handtekeningen van sympathisanten van de eigenaars, de familie Stein-Pronk, aan burgemeester Hermans aangeboden.
Tumult
Donderdagavond deed de gebundelde oppositie via een motie een ultieme poging het tij te keren. Vijf fracties verzetten zich te vuur en te zwaard tegen de voorgenomen veiling. „Argumenten doen er niet meer toe. Het college zit gevangen in het web van het juridisch gelijk en eist iets wat niet uit te voeren is. Er moet een boot worden weggehaald uit een dubbel afgedamd water. Dat kan alleen als de ark gesloopt worden. De schade loopt in de tonnen. De immateriële schade is nog groter. De verhouding tussen college en bevolking is dramatisch slecht. Stop hiermee”, probeerde de indiener van de motie, H. van Houcke (D’66/GroenLinks), het college tot inkeer te brengen.
SGP-woordvoerder V. Smit vond de argumenten van B en W niet steekhoudend. „Het college roept maar: Afspraak is afspraak, maar ik mis een deugdelijke belangenafweging. Het algemeen belang is hier niet mee gediend. Het kost onnoemelijk veel geld en er is sprake van imagoschade. College, richt uw inspanningen op belangrijke zaken. Het is zo simpel. U hoeft een niet-bestaand probleem alleen maar te laten rusten.”
Fractieleider A. Los van Leefbaar Ridderkerk riep het college op een periode van destructie af te sluiten. P. Nooyen van Lokaal Sociaal wees op het verzet van de bevolking. „Er bestaat geen maatschappelijk draagvlak voor de opstelling van het college. Onbegrip overheerst. Als de veiling doorgaat, betekent dat het faillissement van de plaatselijke politiek.” Ook Ridderkerks Belang schaarde zich achter de motie.
De bijdragen van de coalitiepartijen PvdA, CDA, VVD en CU zorgden voor tumult en luide scheldpartijen op de volle publieke tribune. Waarnemend raadsvoorzitter Den Ouden (SGP) zag zich bijna genoodzaakt de vergadering te schorsen. VVD-fractieleider Van der Spoel haalde zich het onbehagen van het publiek op de hals met zijn constatering dat diverse handtekeningen onder valse voorwendselen waren verkregen. CU-voorman Japenga vond dat er sprake was van onjuiste beeldvorming. „Men doet alsof we twee oude mensen in de mangel willen nemen, maar er ligt een uitspraak van de rechter. Die boot mag daar gewoon niet liggen. Jammer dat je wordt neergezet als staatsvijand wanneer je gewoon je mening geeft.”
Ommezwaai
Na de eerste bijdrage van de fracties vroeg burgemeester Hermans een schorsing van twintig minuten. Die liep fors uit. Uiteindelijk bleek het college toch een ommezwaai te hebben gemaakt. Hermans: „We willen niet dat deze misère voortduurt. We laten de boot met rust.”
De druiven voor college en coalitie waren een tikje zuur. Ook burgemeester Hermans leek het ’verlies’ maar moeilijk te kunnen accepteren. Zij en de coalitiepartijen lieten om het hardst weten dat ze inhoudelijk gelijk hadden en niet waren gezwicht voor de argumenten van de oppositie. Maar dat kon de pret niet drukken. Van Houcke: „Ik ben het college immens dankbaar.” Los: „De burgemeester heeft de samenleving een grote dienst bewezen.” Op de publieke tribune vielen de familie Stein en de ’actievoerders’ elkaar in de armen.
Het collegebesluit betekent hoe dan ook dat het dossier na dertig jaar gesteggel wordt gesloten.