Kleurige voeten tussen deuren van redacties
Zeven finalisten werken tien weken aan een project waarmee ze de Inspiratie voor Integratiewedstrijd willen winnen. Deel 7: Raja Felgata.
Hoe krijg je een voet tussen de deur op een redactie? Hoe presenteer je nieuws? Over dit soort vragen spreekt Raja Felgata (32) met jonge allochtone vrouwen die carrière willen maken in de journalistiek.„Ik wil ze een duwtje in de rug geven, helpen met het verbeteren van hun prestaties en tips geven over hoe je jezelf zowel voor als achter de schermen presenteert”, zegt Raja Felgata (32), presentatrice en programmamaker. „Ik wil helpen, inspireren en motiveren.”
Media moeten kleurrijker worden, vindt Felgata, die zelf de kranten presenteert bij Goedemorgen Nederland, ochtendprogramma van de KRO. „Ik weet hoe moeilijk het soms is om meer kleur -allochtoon talent- te krijgen op een redactie en in programma’s. Feit is dat er niet genoeg allochtonen in dit vak zitten. Daar wil ik samen met de gemeente Amsterdam verandering in brengen.”
Felgata had niet verwacht dat ze finalist zou worden toen ze zich inschreef voor Inspiratie voor Integratie (IVI), een wedstrijd die via projecten de positieve kant van diversiteit in de maatschappij en het bedrijfsleven in beeld brengt. „De positieve invalshoek, het niet vervallen in slachtoffergedrag, daar herken ik me wel in”, aldus Felgata.
„Welke moeilijkheden ik tegenkom in mijn project? Ik zie niet echt moeilijkheden, maar uitdagingen. En op dit moment zijn die allemaal leuk om te doen. Vrouwen benaderen en mobiliseren; bedenken hoe ik hen kan coachen - en straks de jury overtuigen dat mijn idee precies is waar Nederland op dit moment behoefte aan heeft. Dat laatste is een grote uitdaging.
Ik leer ook mezelf kennen tijdens dit traject, dus is de reis net zo belangrijk als het uiteindelijke doel, het winnen van de titel Inspirator 2008. Ik geloof dat ik mensen kan inspireren, net zoals ik door verschillende mensen ben geïnspireerd: dat waren vrouwen zoals Khadija Arib, Tweede Kamerlid van de PvdA.
Ik voel me eigenlijk al een winnaar omdat ik bij de laatste zeven mensen zit, tussen de andere finalisten, die net zo geloven in hun project als ik in het mijne. Ik geloof dat het noodzakelijk is te laten zien dat wij allochtone vrouwen geen vrouwen zijn die onderdrukt worden en niet weten wat ze willen.
Wij weten heel goed wat we willen en wie we zijn. En dat wil ik uitstralen als ik een paar keer per week ’s morgens Nederlandse huiskamers binnenkom. Dit ben ik.
Daarbij gaat het niet alleen om mij, ik ben een onderdeel, een gezicht van een groter geheel van sterke vrouwen. Ik wil een podium creëren om mensen te motiveren en te inspireren. Ik weet dat ik dat kan. Daarom ga ik winnen.”