De werkkamer in de boerderij van Eppink maakt in één klap duidelijk dat heel Nederland moet weten dat een bezorgde moeder zich met een speciaal ontwikkeld computerprogramma de woede van Microsoft op de hals heeft gehaald. Aan een kastdeur hangen allerlei krantenknipsels waarin de voormalig sociaalcultureel werker haar zorgen over het overmatig computergebruik door kinderen verwoordt. Plus de strijd die haar dat nu oplevert met Microsoft. „De computer is veel te dominant aanwezig in huis. Kinderen hebben internet binnen handbereik en vreemden kunnen via dat medium zomaar thuis in hun veilige wereld binnendringen.”Het besef dat haar kinderen nauwelijks meer van de pc waren weg te slaan, drong het achterliggende jaar steeds sterker tot Eppink door. Was haar 13-jarige oudste dochter danig in de weer op MSN, haar 10-jarige dochter nam ongevraagd geld uit haar spaarpot omdat ze op de site van Habbohotel iets wilde kopen. Druppel die de emmer bij de Lochemse deed overlopen, was het geklaag van haar oudste dochter dat een oudere man zowel via MSN als op profielensite Hyves zich aan het meisje opdrong. „Ben ik nu een overbezorgde moeder die moeite heeft met de generatiekloof, zoals een andere journalist mij van de week vroeg? Wat een onzin! De computer is een grote stoorzender in het gezin geworden. Ouders moeten leren hun kinderen grenzen op te leggen in het mediagebruik.”

Eppink nam een bevriende computerprogrammeur in de arm. Samen ontwikkelden ze een antichatprogramma, te vergelijken met het programma Kliktime van de Nunspeetse internetprovider Kliksafe. De naam MSN LOCK was Microsoft echter een doorn in het oog. Die dreigde daarop met een gang naar de rechter. De twee haalden bakzeil en noemden hun product Benzoy. Alleen een domeinnaam met de naam MSN LOCK gaven ze niet op. Daar nam de softwaregigant geen genoegen mee en dus stapte de organisatie alsnog naar de rechter.

Beschermen
Met het programma van Eppink kunnen ouders het surfgedrag van hun kinderen aan banden leggen. „Als ouders kun je per kind aangeven hoelang dat per week of per dag op internet kan, of het wel of niet mag gamen en hoeveel tijd het op MSN mag zitten”, legt de Lochemse de werking van het programma uit. „Zo kunnen ouders hun kinderen beschermen tegen overmatig en extreem surfgedrag.”

Dat opvoeders het mediagebruik van hun kinderen moeten reguleren, staat voor Eppink als een paal boven water. „Veel prikkels leveren veel geprikkelde kinderen op. Mijn kinderen zijn druk en geïrriteerd aan het einde van een dag waarop ze veel televisie hebben gekeken en games op de computer hebben gespeeld. Je kunt natuurlijk gewoon de stekker uit het stopcontact trekken, maar dat leidt tot fikse ruzies en slaande deuren. Met ons antichatprogramma worden ook de kinderen zelf zich bewust van hun computergebruik.”

Verkeersexamen
Eppink verwijst om haar bezorgdheid duidelijk te maken graag naar de bestseller ”Last child in the woods” van de Amerikaanse schrijver Louv. „Hij beschrijft dat er een generatie opgroeit zonder besef van de natuur, omdat kinderen nauwelijks meer buiten komen. Dat is zorgwekkend. Tegelijkertijd sluiten veel opvoeders de ogen voor de risico’s van internet. Is het niet vreemd dat we kinderen wel een verkeersexamen laten afleggen, maar dat we kinderen niet leren waar de stopborden en haaientanden op de digitale snelweg zijn?”

De Lochemse hekelt ook de bewering van veel onderzoekers dat kinderen gemakkelijk tegelijkertijd zouden kunnen sms’en, msn’en, muziek luisteren en ondertussen ook nog fluitend hun huiswerk maken. „Ik heb heel andere ervaringen. Mijn kinderen maken hun huiswerk juist slecht als ze er andere dingen naast doen. Wetenschappers benadrukken vaak hoe belangrijk het is dat tieners kunnen experimenteren. Maar als moeder ben ik verantwoordelijk voor de opvoeding van mijn kinderen. Daarom wil ik dat het computergebruik in mijn gezin beheersbaar blijft.”