De raadzaal van het gemeentehuis in Lisse stroomt vol. Nietsvermoedend nemen M. Koning (79) en H. J. Koning-van Vuuren (72) plaats op het pluche. Het echtpaar is met een smoes naar het stadhuis gelokt. „Willem-Alexander komt vrijdag”, luidt de list van de familie. Burgemeester C. Langelaar weet zich van de prins geen kwaad. Ze wacht met een onderscheiding.Lintjesregen in Lisse. De burgemeester mag vier inwoners een koninklijke onderscheiding uitreiken. „Vaak gaat het om heel gewone mensen die heel hard werken”, aldus de burgemeester. De uitreiking is volgens haar „een van de hoogtepunten” voor Nederland. „In ieder geval voor burgemeesters.” Toch draait het vrijdag om de 3500 mensen in het hele land die een lintje hebben gekregen.

Bijzonder is dat twee echtelieden tegelijk een lintje krijgen. De familie Koning valt vrijdag de eer te beurt. „Ik heb het nog nooit meegemaakt”, zegt de burgemeester. Ze mag namens Hare Majesteit beiden benoemen tot lid in de Orde van Oranje-Nassau. Mevrouw Koning krijgt een bijzonder lintje. Eentje met een fraaie oranje strik.

Het nog vitale echtpaar doet al twintig jaar vrijwilligerswerk voor het Amsterdamse Waterleidingbedrijf. Samen onderzoeken ze het leefgedrag van loopkevers in het duingebied. „Vader heeft geen rijbewijs, dus moeder rijdt altijd rond”, vertelt dochter M. J. van Vugt-Koning. „Elke week rijden ze 30 kilometer door de duinen.” Koning geeft lezingen over kevers en Koning schrijft artikelen over kevers.

De burgemeester zit met vragen. „Uw onderzoek intrigeert me. Maar wat is er nu zo bijzonder aan zo’n beestje dat u ze al zo veel jaar volgt? Loopkevers? Ze lopen toch allemaal?!” Koning ziet zijn kans schoon om zijn grote hobby uit de doeken te doen. „De kevers zeggen ons iets over het milieu. Aan de hand van de loopkever kunnen we de ontwikkeling van de natuur aflezen.” De burgemeester knikt. Mevrouw Koning spontaan: „U moet eens meegaan.”

Het echtpaar heeft zich op meer terreinen verdienstelijk gemaakt. Koning was 21 jaar actief bij de vrijwillige brandweer en 11 jaar leider van de jongensvereniging Samuël van de gereformeerde gemeente. „Daar heeft Koning heel wat uurtjes liggen”, weet de burgemeester. Drie jaar lang zwaaide hij als beheerder de scepter over de plaatselijke heemtuin, waarvan hij medeoprichter was. Zijn vrouw was 26 jaar bestuurslid van zangvereniging De Lofstem en vier jaar van de Protestants Christelijke Ouderen Bond (PCOB) in de bollenplaats.

Het echtpaar beperkt de blik niet tot de Bollenstreek. Voor de noodlijdende naaste in Roemenië zamelen ze goederen in namens de Stichting De Ondergrondse Kerk. Twaalf jaar lang zijn ze samen bestuurlijk en organisatorisch actief geweest voor deze organisatie, twee jaar geleden is Koning met dit werk gestopt. Zijn vrouw gaat onverminderd door.

De gedecoreerden krijgen de gelegenheid om -onvoorbereid- een woordje te spreken. Koning verklaart „volkomen” verrast te zijn. „We zouden naar een bijeenkomst met prins Willem-Alexander gaan. Ik zei donderdag tegen m’n vrouw: Zal ik een stropdas voordoen? Ja, zei ze. Doe maar, dat is wel netjes bij zo’n man. De prins zou ook vragen stellen. We hebben dus thuis zitten oefenen: „Hoogheid…””

Verschillende aanwezigen mogen een dankwoordje uitspreken. De PCOB-voorzitter dankt het echtpaar Koning voor zijn inzet voor de ouderenbond en voor Roemenië. „Vooral dank aan Schepper Die u de kracht heeft gegeven voor al deze activiteiten.”

Camera’s klikken, felicitaties klinken, drie zoenen van de burgemeester volgen. De bodes dragen theebladen vol oranjebitter binnen.