2001– 4 september: Een baby met ernstige aangeboren afwijkingen overlijdt in het JKZ. De artsen geven een verklaring van niet–natuurlijke dood af, waarmee het een zaak van justitie wordt.

– 10 september: Het JKZ stelt De B. op non–actief, omdat ze dienst had toen de baby stierf. Een week later meldt het JKZ/RKZ dat De B. dienst had tijdens of vlak voor de dood van vijf kinderen en een aantal oudere patiënten. Vanaf 12 november is De B. officieel verdachte. Op 14 december houdt justitie De B. aan.

2002

– 8 mei: Op de aanklacht staan dertien moorden en vijf moordpogingen. Het gaat om negen ouderen en zeven kinderen. Volgens justitie is Lucia een psychopaat met een obsessie voor de dood.

– 17–23 september: Voor de rechtbank in Den Haag stelt een statisticus dat de kans dat iemand zoveel sterfgevallen en reanimaties meemaakt, 1 op 342 miljoen is. Geen toeval, vindt hij, maar het kan zijn dat ze een heel slechte zuster was. Het OM eist levenslang tegen De B.

2003

– 10 maart: Lucia is geen psychopaat, concludeert het Pieter Baan Centrum, waar de rechtbank haar ter observatie naartoe stuurt. Er zijn wel geestelijke afwijkingen gevonden, maar omdat De B. ontkent, kan het PBC daaraan geen conclusies verbinden.

– 24 maart: De rechtbank veroordeelt De B. tot levenslang voor vier moorden en drie moordpogingen. Lucia gaat in hoger beroep. Het OM volgt later: het vindt dat meer zaken bewezen kunnen worden.

2004

– 28 januari: Het hof in Den Haag begint aan het hoger beroep, een ’monsterproces’ van tientallen zittingsdagen, waarop vele getuigen en deskundigen gehoord worden.

– 18 mei: De aanklagers in hoger beroep eisen opnieuw levenslang.

– 18 juni: het gerechtshof veroordeelt Lucia tot levenslang én tbs voor zeven moorden en drie moordpogingen. De rechters vinden haar zo gevaarlijk dat ze, mocht ze ooit gratie krijgen, gedwongen verpleegd moet worden. Lucia houdt vol dat ze onschuldig is en gaat in cassatie tegen de uitspraak van het hof.

2006

– Verpleegarts Metta de Noo en wetenschapsfilosoof Ton Derksen nemen de zaak–Lucia onder de loep en concluderen dat er geen goede argumenten zijn om de sterfgevallen aan te merken als moorden. De bewijsvoering is slecht, stellen zij.

– 14 maart: de Hoge Raad bepaalt dat de strafcombinatie levenslang en tbs niet kan en verwijst de zaak terug naar het gerechtshof in Amsterdam, dat een keuze moet maken.

– 19 maart 2006: De B. wordt getroffen door een herseninfarct. Tot 8 mei verblijft ze in het penitentiair ziekenhuis in Scheveningen. Ze raakt onder meer verlamd aan de rechterzijde van haar lichaam.

– 13 juli: het hof in Amsterdam veroordeelt De B. tot levenslang.

– 19 oktober: De Commissie evaluatie afgesloten strafzaken (CEAS) neemt de zaak van De B. onder de loep. ’Lucia’ is de derde zaak die de CEAS onderzoekt.

2007

– 29 oktober: Het OM maakt bekend dat de CEAS adviseert aan de Hoge Raad der Nederlanden te vragen om herziening van de moordzaak. De commissie vindt een meningsverschil tussen wetenschappers over de vergiftiging van een baby voldoende aanleiding om herziening te vragen. Lucia vraagt staatssecretaris Albayrak om tijdelijke vrijlating. De advocaat–generaal bij de Hoge Raad geeft opdracht tot nieuw onderzoek.

2008

– 27 februari: De Raad voor Strafrechttoepassing laat weten dat De B. geen strafonderbreking krijgt. De omstandigheden beïnvloeden haar gezondheid niet zodanig negatief dat ze vrij moet komen.

– 2 april: De advocaat–generaal bij de Hoge Raad laat weten binnen een maand een vordering tot herziening van de zaak–Lucia de B. aan de Hoge Raad in te dienen. Minister Ernst Hirsch Ballin en staatssecretaris Albayrak besluiten hierop Lucia alsnog tijdelijk vrij te laten. Het gaat in eerste instantie om een periode van drie maanden.