Dat bevestigt ouderling P. C. van Maaren desgevraagd. Op de kerkgangers kwam de ordeverstoring als bedreigend tot zeer bedreigend over, aldus Van Maaren, die denkt dat de mannen naar de kerk kwamen om hun overtuiging uit te roepen. Wat hun echte motief was, staat overigens nog niet vast, beklemtoont hij.De dienst werd geleid door ds. A. Noordegraaf uit Ede. Hij preekte over Jezus de grote Hogepriester, de Zoon van God, naar aanleiding van Hebreeën 4. De twee mannen, die de dienst achter in de kerk bijwoonden, stonden op nadat de predikant het slotlied had opgegeven. Daarop namen zij onverwacht het woord.

Hoewel de dienst via de kerkomroep is terug te luisteren, zijn grote delen van de boodschap van de mannen onverstaanbaar. Ds. Noordegraaf zegt deze vanwege de afstand tussen de preekstoel en de plek waar de mannen zaten niet goed te hebben gehoord. „Naar ik begrijp, hebben de kerkgangers die in de buurt zaten gehoord: God is Eén en Jezus is niet de Zoon van God. Daaruit leid ik af dat het mogelijk moslims waren. Ik sluit niet uit dat ze met hun boodschap een reactie gaven op de preek.”

Nadat een muziekgroep een lied inzette, werden beide mannen door de koster van de kerk uit het gebouw gezet. Daarbij verzetten zij zich niet.

De kerkenraad heeft de Biltse burgemeester, A. J. Gerritsen, van het incident op de hoogte gesteld. Van Maaren: „Inmiddels hebben we ook contact gehad met de plaatselijke imam. Hij kan zich niet voorstellen dat het mensen uit zijn moskee zijn geweest.”

Ds. Noordegraaf zegt het gebeuren te zien „als een dissonant in een goede dienst waarin fijn werd gezongen en goed werd geluisterd.” Het gezang dat de muziekgroep spontaan aanhief, werkte goed uit, blikt hij terug.

„Luther heeft herhaaldelijk gewezen op de kracht van het gezongen lied. Met zijn woorden in het achterhoofd heb ik de gemeente erop gewezen dat zingen en bidden helpen de boze elementen te verdrijven. Na de dienst hebben we samen ”Vrede zij u” gezongen. Overigens, als de mannen na de dienst naar de consistorie waren gekomen, had ik hen graag te woord gestaan, maar ik heb hen niet meer gezien.”