Duizenden toeschouwers zien hem verongelukken. Op 2 juni 2007 daalt sergeant Michel Meijers (32) op de Prinses Margriet Kazerne in Wezep af aan een touw uit een Lynxhelikopter. Nog voordat de militair los is van de 30 meter lange kabel, geeft de boordwerktuigkundige de piloot opdracht te vertrekken.De heli sleurt de militair tientallen meters mee. De piloot van een iets verderop vliegende Apache waarschuwt de Lynxbemanning dat er „iets” aan hun toestel hangt. Op dat moment is het al te laat. De abseiler smakt drie keer hard tegen de grond. Hij overlijdt later in een ziekenhuis aan zijn verwondingen.

Gelaten neemt de boordwerktuigkundige plaats in het verdachtenbankje voor de meervoudige militaire rechtbank. Breedgeschouderd, licht voorovergebogen. Justitie verwijt hem onzorgvuldig handelen. De sergeant-majoor (39) uit Hippolytushoef, volgens voorschrift in militair tenue, is duidelijk onder de indruk. Als alle aanwezigen opstaan bij het binnentreden van de rechtbank, blijft de verdachte stil op zijn stoel zitten.

Rechts in de rechtszaal zit de echtgenote van de omgekomen militair. Een jonge vrouw in stemmig zwart. Haar man is niet meer. Haar twee kleine kinderen moeten voorgoed hun vader missen. Ze klemt een zakdoek in haar handen. „Het is voor haar alsof het gisteren is gebeurd”, zegt haar raadsman mr. B. D. W. Martens. „Ze wil de zaak echter van begin tot eind meemaken.”

Justitie vervolgt de loadmaster van de Lynx voor dood door schuld. Hiervoor staat maximaal negen maanden cel. De militair had tijdens de demonstratie van de luchtmobiele brigade de touwen moeten doorsnijden van de afdalende militairen. Bovendien had hij moeten controleren of alle touwen los waren.

Bij de voorbereiding van de demonstratie gaan -volgens advocaat G. J. Knoops- meerdere dingen mis. Op verschillende punten wijken betrokkenen af van de standaardvoorschriften, terwijl er verschil bestaat tussen de procedures bij de marine en bij de landmacht. Verder is boordwerktuigkundige B. tijdens een cruciale briefing niet aanwezig en moet hij de operatie zo snel en gladjes mogelijk laten verlopen, terwijl hij geen ervaring heeft in het doorsnijden van de touwen. Op het verkeerde moment wordt de verdachte ook nog eens afgeleid door zijn communicatieapparatuur.

Bovendien krijgt B. de opdracht de touwen zuinig bij de knopen af te snijden, aldus Knoops, omdat deze nog bij meerdere demonstratie moeten worden gebruikt. „Had hij dit niet gedaan, dan was dit ongeluk niet gebeurd”, betoogt de advocaat. De boordwerktuigkundige zou juist hebben gevraagd de touwen ruim in het midden af te snijden.

Knoops dringt daarom bij de rechtbank aan op nader onderzoek. Volgens een uitspraak van de Hoge Raad dienen álle omstandigheden rond een ongeluk te worden meegewogen. De advocaat vraagt de twee Lynxpiloten tijdens de zitting te mogen horen. Bovendien wil hij de hoogste veiligheidsofficier van de zeestrijdkrachten en de hoofdcommandant opleidingen als getuige-deskundigen oproepen. Verder zou dr. Schmidt van de Koninklijke Militaire Academie (KMA) een rapport moeten schrijven over de effecten van tijdsdruk op het menselijk handelen in gevaarlijke situaties.

De rechtbank stemt in met de verzoeken. Bij de uitspraak worden ook de onderzoeken van defensie, de marechaussee en de Onderzoeksraad voor Veiligheid meegenomen. Prof. mr. Pieter van Vollenhoven brengt zijn rapport op 18 maart uit. Het onderzoek zou opvallende conclusies bevatten.

Defensie heeft voor het eerst een krijgsmachtsbrede commissie onderzoek laten doen. Volgens bronnen bij defensie pleit deze commissie van onderzoek in haar -nog niet openbaar gemaakt- rapport voor een betere voorbereiding en samenwerking van alle betrokkenen. Daarbij zou bijvoorbeeld ook de geneeskundige dienst beter op de hoogte moeten worden gesteld.

De rechtbank moet zich in mei uitspreken over de vraag welke factoren welke rol hebben gespeeld bij het ontstaan van het tragische ongeval.