„Aantal echtscheidingen kan omlaag”
UTRECHT - Hij is medeorganisator van de eerste Nederlandse scheidingsbeurs, maar ziet het als zijn belangrijkste missie te voorkomen dat stellen uit elkaar gaan. Mr. Fred Schonewille: „Niemand stapt in een vliegtuig als er een kans van 40 procent is dat het neerstort. Waarom stappen velen dan wel onvoorbereid in een huwelijk?”
Relatiecoaches, notarissen, mediators, familierechtadvocaten en makelaars. In de Jaarbeurs Utrecht zijn ze zaterdag allemaal te vinden op „de eerste en grootste beurs over scheiden in Nederland.” Het publiek kan zich laten voorlichten over onder meer financieel-juridische en relationele aspecten van een scheiding. Ook staan er 25 workshops op het programma met thema’s als ”alimentatie”, ”eigen woning bij scheiding”, ”de gevolgen voor de kinderen”, ”ex-ouders bestaan niet” en ”relatiecoaching”.Mr. Schonewille is een van de organisatoren. Hij houdt zich in zijn eigen praktijk bezig met scheidingsbemiddeling en relatiemediation. Ook is hij als universitair docent en onderzoeker verbonden aan het Molengraaff Instituut van de Universiteit Utrecht. Relatievermogensrecht en mediation vallen onder zijn aandachtsgebieden.
Waarom een scheidingsbeurs?
„Samen met Result ADR, dat is gespecialiseerd in conflictoplossing, heb ik de webportal allesoverscheiding.nl opgezet. Daarna zijn we door Sdu Uitgevers benaderd met de vraag aan de organisatie van een scheidingsbeurs mee te werken. Ik ben betrokken bij de inhoudelijke kant daarvan en heb me onder meer beziggehouden met de workshops die worden gehouden.”
Waarom geen beurs georganiseerd die volledig inzet op herstel van ontspoorde relaties in plaats van op echtscheiding?
„Mijn uitgangspunt is dat scheiden iets is wat je niet zou moeten doen, want het levert altijd schade op. Als we meer aandacht zouden besteden aan relatievorming, zouden er veel minder scheidingen zijn. Daar ben ik van overtuigd. Een op de tien stellen die bij mij als scheidingsbemiddelaar aankloppen, gaat uiteindelijk op de een of andere manier toch verder met elkaar. Dat is dus mogelijk. Tijdens de beurs willen we dat nadrukkelijk onder de aandacht brengen.”
De aanduiding ”scheidingsbeurs” suggereert duidelijk iets anders.
„Het klinkt inderdaad wat paradoxaal. De naam scheidingsbeurs prikkelt meer dan een naam die de nadruk zou leggen op het herstel van relaties. Ons eerste doel is mensen beter op de hoogte te brengen van wat een goede relatie inhoudt, wat de bedreigingen zijn en hoe je daarmee verstandig kunt omgaan. Maar we beseffen dat er ook een groep mensen is voor wie de situatie echt hopeloos is. Zij zijn erbij gebaat dat de scheiding zo zorgvuldig mogelijk plaatsheeft en dat er goede begeleiding is.”
Een beurs als deze kan de drempel om tot scheiding over te gaan gemakkelijk verlagen.
„Dat is niet de bedoeling. We willen juist een dam opwerpen tegen de trend van een toenemend aantal scheidingen. Het is te gemakkelijk geworden om te scheiden, bijvoorbeeld doordat mensen economisch onafhankelijk zijn van elkaar.
Op dit moment hebben in Nederland jaarlijks 60.000 scheidingen plaats, inclusief samenwonenden die uit elkaar gaan. Het is al winst als ze in zo’n situatie een mediator inschakelen en niet direct naar de rechter stappen. Maar er zal meer moeten gebeuren. Wij willen dat de bezinning op relatievorming, onder leiding van een deskundige, bij iedereen in een vroeg stadium in beeld komt.
Vier op de tien huwelijken stranden. Denk niet te snel dat het jouw deur voorbijgaat. Niemand stapt in een vliegtuig als er een kans van 40 procent is dat het neerstort. Waarom stappen velen dan wel onvoorbereid in een huwelijk?”
Een uitgever doet naar aanleiding van de beurs de suggestie het boek ”Beter scheiden” in kerstpakketten te stoppen. Dat getuigt niet van veel fijngevoeligheid.
„Nee, dat zou mij te ver gaan. Dan benader je het onderwerp wel heel plat.”
In hoeverre staan de commerciële belangen van een beurs op gespannen voet met de zorgelijke omstandigheden waarin beursbezoekers mogelijk verkeren?
„Ik denk dat dat meevalt. We willen mensen op een goede manier helpen. En ja, dat kost nu eenmaal geld.”
Wat ziet u als belangrijkste oorzaak van echtscheidingen?
„Mensen beginnen vaak met te hoge verwachtingen aan een huwelijk en stellen onrealistische eisen aan elkaar. Soms gaat iemand ook gewoon met de verkeerde partner in zee. Het kan zijn dat je door sterke verliefdheid een verkeerd beeld van de ander hebt en dat die, als je eenmaal getrouwd bent, toch niet degene blijkt te zijn die je je had voorgesteld. Dan wordt het heel lastig een huwelijk in stand te houden.”
Wat adviseert u een echtpaar dat geen enkele mogelijkheid ziet om samen verder te gaan, terwijl het op Bijbelse gronden een scheiding afwijst?
„Zelf zie ik het huwelijk als een christelijke instelling, dus ik kan me daar alles bij voorstellen. Je kunt er dan bijvoorbeeld voor kiezen wel gehuwd te blijven, maar intussen allebei grotendeels een eigen weg te gaan. Als dat lukt zonder al te veel ruzie te maken, is zo’n verstandshuwelijk-nieuwe-stijl een optie om de situatie leefbaar te houden. Maar in zulke situaties is altijd persoonlijk maatwerk nodig.”