„In de discussie rondom de multiculturele samenleving wordt er nogal eens vastgesteld dat er in ons land een zekere verharding heeft plaatsgevonden. En hoewel religie en geloven op het ogenblik weer mogen en niet meer echt taboe zijn in het openbare leven, koerst de Leeuwarder raad net de andere kant op. Is Leeuwarden altijd tegendraads?” vraagt Stoker zich af in zijn weblog.„Blijkbaar wel”, concludeert de CU’er. „Raadsleden worden steeds intoleranter. Bij sommigen gaan direct de haren rechtovereind staan wanneer ze het woord kerk of religie ook maar horen. Helaas zijn er voorbeelden te over. Leeuwarden was en is intolerant in de kwestie trouwambtenaar Eringa. Hoezo gewetensvrijheid? Denk je er anders over? Exit. De meerderheid regeert.”

De ChristenUnie Leeuwarden is een aantal maanden bezig geweest om een sociaal-religieuze kaart van Leeuwarden te maken. Een overzicht van wat kerken en andere religieuze instellingen allemaal doen voor de Leeuwarder samenleving. Volgens de CU heeft de gemeente er totaal geen idee van wat de kerken allemaal doen voor de stad. „Het is een blinde vlek voor ze.”

Stoker had met de vicevoorzitter van de raad afgesproken dat hij de kaart zou aanbieden bij de installatie van de nieuwe burgemeester in de Grote Kerk. Toen dit tijdens een openbare vergadering werd aangemeld, kwam daarop van de kant van de fractievoorzitters geen enkele reactie. Toen het programma van de installatiedienst bekend werd, bleek het aanbieden van de kaart zonder overleg geschrapt te zijn. „Waar was het meer passend geweest dan tijdens die bijeenkomst in Leeuwardens oudste, meest historische kerkgebouw?” vraagt Stoker zich af. „Het Leeuwarder gemeentebestuur zat dan wel in de kerk, maar blijkbaar liever met de oogkleppen op.”

In het Leeuwarder presidium -overleg van de fractievoorzitters- is besloten dat de regel dat er geen raadsbrede activiteiten plaatsvinden op religieuze feestdagen wordt geschrapt. Alleen nationale feestdagen tellen mee. „Hoe moet dat met raadsleden die hun geweten willen volgen en als protestant toch voorrang willen geven aan de bid- of dankdag voor gewas en arbeid. Of als een een katholiek Allerzielen wil vieren of als een moslim naar het suikerfeest wil gaan?”, vraagt Stoker zich af. „Die hoeven niet meer te rekenen op enige tolerantie. Daar kan men geen rekening meer mee houden. De meerderheid regeert.”

Als laatste voorbeeld van intolerantie noemt Stoker een uitnodiging die hij kreeg voor een bijeenkomst van de regiegroep Jongeren Cultuurcentrum Leeuwarden op zondag 27 januari. In de uitnodiging stond dat de vertegenwoordigers van alle Leeuwarder partijen uitgenodigd zijn. „Alle Leeuwarder partijen?”, reageert Stoker verontwaardigd. „Blijkbaar hoef je tegenwoordig geen rekening te houden met christelijke jongeren en politici. Dat is toch alleen maar lastig, ze passen niet bij de huidige cultuur. Immers, de meerderheid regeert.”