Veel aanwezigen vroegen zich af waarom Bureau Jeugdzorg, de werkgever van de gezinsvoogd, niet voor de rechter moest verschijnen. Degeling verwees in haar antwoord naar de „passende maatregelen" die het bureau nam na een vernietigend rapport van de Inspectie voor de Jeugdzorg.„We hadden Jeugdzorg ook kunnen vervolgen, maar dan was het alleen over regels en procedures gegaan. Met de gezinsvoogd konden we het in de zaak echt hebben over Savanna en de omstandigheden waarin ze kwam te overlijden", aldus de zaaksofficier.

Haar collega Nicole Vogelenzang benadrukte dat het OM ook in de toekomst alleen in „uitzonderlijke situaties" een gezinsvoogd strafrechterlijk vervolgt. „In dit geval toonde de voogd geen enkel besef dat het om een ernstig feit ging", aldus Degeling. Ze denkt dat hulpverleners zich door deze zaak bewuster zijn van de mogelijke rechtsgevolgen van hun daden.

Ook de advocaten van de gezinsvoogd waren op het symposium aanwezig. Advocaat Simeon Burmeister noemde het besluit van het OM om de zaak voor de rechter te brengen „een wens naar een maakbare samenleving". Volgens de strafpleiter kon de voogd niet in haar eentje verantwoordelijk worden gehouden voor de problemen in het gezin van Savanna.

Savanna overleed in september 2004 na langdurig verwaarloosd en mishandeld te zijn door haar moeder en stiefvader. Het gezin van de driejarige peuter stond onder toezicht van de staat. Justitie sleepte de gezinsvoogd voor de rechter, omdat ze verantwoordelijk werd gehouden voor de falende hulpverlening. De rechtbank in Den Haag sprak de voogd in november echter vrij.