Voor Turken liep de religieuze participatie in die periode terug van 66 naar 32 procent, voor Marokkanen van 47 naar 28, voor Antillianen van 36 naar 24 en voor Kaapverdianen van 48 naar 30 procent. Alleen de religieuze participatie van Surinamers steeg van 31 naar 38 procent.

In de eerste fase van het vestigingsproces bregen veel immigranten hun traditionele organisatievormen (moskeeën, tempels of kerken en politieke organisaties) over, aldus het onderzoek. In een volgende fase, waarbij de allochtonen in Nederland zijn geboren, werken zij aan de ontwikkeling van een nieuwe identiteit en cultuur om in een nieuwe omgeving te kunnen overleven.

In de laatste fase proberen immigranten intensiever deel te nemen aan de bredere samenleving. Dat treden er verschijnselen op als pluralisme en assimilatie.

Het instituut ondervroeg per bevolkingsgroep ongeveer 250 personen. Personen vielen onder de bevolkingsgroepen op basis van hun geboorteland of dat van beide ouders. Het onderzoek vond plaats tussen maart en juni 2000.