De bevolking van Sint Maarten heeft zich in juni 2000 al uitgesproken voor een status aparte voor het eiland. Het vertrek van Sint Maarten uit het Antilliaanse staatsverband heeft automatisch consequenties voor de overige vier eilanden. Tijdens het topoverleg zaten alle eilanden voor het eerst gezamenlijk om tafel om elkaars ideeën over de toekomst te peilen.

Hoewel de wensen van de eilanden uiteenlopen, zijn de bestuurders het er over eens dat de Nederlandse Antillen niet in hun huidige vorm kunnen blijven bestaan. Volgens voorzitter van de conferentie minister R. Voges (Constitutionele Zaken) geeft het zelfbeschikkingsrecht van de eilanden elk van hen de vrijheid te kiezen welke kant ze op willen.

De politici van Curaçao willen de positie van land binnen het koninkrijk, maar wel met samenwerkingsrelaties met de andere eilanden. Bonaire is verdeeld en twijfelt tussen een directe relatie met Nederland of een positie als autonoom land binnen het koninkrijk.

Saba en Sint Eustatius willen een koninkrijkseiland worden, waarbij bepaalde landstaken door Nederland worden behartigd. Verder moet er ruimte zijn voor samenwerkingsrelaties met de andere eilanden. Saba vindt een referendum niet nodig, maar is bereid een referendum te houden als Nederland erop zou aandringen.

De eilanden zijn vrijwel allemaal bereid om na het uiteenvallen van de Antillen in de toekomst samen te werken. Dit op basis van vrijwilligheid en wederzijds respect. Het gaat om terreinen als de rechtshandhaving, de Centrale Bank, het pensioenfonds en de Sociale Verzekeringsbank. Ook is besloten dat er een werkgroep komt, die zich verdiept in de financiële verhoudingen.

De delegaties zijn het erover eens dat Nederland hen alle rust, tijd en ruimte moet geven om in vrijheid te beslissen over de gewenste toekomstige status. Het is bekend dat Nederland het liefst weinig verandering ziet in de huidige staatkundige structuur van de Antillen.