De complete technische installatie is gekocht door het Duitse ingenieursbureau Heinz Klein uit Krefeld, die het doorverkocht aan Red Sugar in Sint-Petersburg. Volgens locatiebeheerder Piet Westdijk moest president Poetin zelf eraan te pas komen om goedkeuring te verlenen. De fabriek kan 15.000 ton bieten per 24 uur verwerken.De eerste Russische kustvaarders worden in december in de haven van Puttershoek verwacht. Tientallen schepen zullen tot 2009 afmeren aan de loswal langs de Oude Maas en de complete fabriek, installaties, het complete washuis en het snijmolenstation, overbrengen. Alle boutjes, moertjes, leidingen en kabels gaan mee. Er blijven alleen gebouwen staan. Voor Puttershoeker Westdijk, die al veertig jaar op de fabriek werkt, is het de laatste klus. Hij heeft gemengde gevoelens: „Zo’n operatie die tientallen miljoenen euro’s kost, is interessant. Maar het doet nog altijd zeer dat het hier voorbij is met de suikerindustrie.”

De Suikerfabriek in Puttershoek werd in de jaren ’50 gebouwd en op 31 december 2004 gesloten. De Europese Unie heeft besloten om West-Europa van een suiker exporterend gebied (6 tot 8 miljoen ton per jaar) om te vormen tot een importerend gebied (3 tot 4 miljoen ton per jaar). Veel installaties verhuizen naar India, Pakistan en Rusland.

Westdijk is blij dat de fabriek op deze manier van de slopershamer gered wordt. „Deze verhuizing is beter dan de bestemming oud ijzer.” Er wachten nog wel wat technische hoogstandjes om de enorme ketels uit de fabriek te tillen. Er moet 2500 vierkante meter van het dak af voor de gigantische kranen van een gespecialiseerd bedrijf. Wat er met de gebouwen gaat gebeuren, is nog niet bekend.

Als de fabriek in het verre Rusland in productie is wil Westdijk graag nog eens gaan kijken bij ’zijn’ oude fabriek. „Ik kan het hele productieproces dromen. Ik wil zien hoe het daar draait.”