Tot die conclusie komt de islamologe en antropologe Welmoet Boender in haar proefschrift ”Imam in Nederland”, waarop zij dinsdagmiddag aan de Universiteit Leiden promoveerde.Boender nam het publieke debat over de islam in Nederland tussen 1993 en 2004 onder de loep en sprak met de imams en leden van een Marokkaanse moskee in Amsterdam en een Turkse moskee in Den Haag. Ook sprak zij met leden van de islamitische studentenvereniging Iqra in Rotterdam.

Boender meent dat het publieke debat zich niet te beperkt op de imam moet richten, maar veel breder op de ontwikkeling van een nieuw religieus-intellectueel kader, dat een deel van de vorming van moslims op zich neemt. „De invloed van imams moet niet overdreven worden”, concludeert Boender. „Als je zo focust op de rol van de imams loop je het risico andere spelers over het hoofd te zien.”

Boender stuitte ook op een verschil in de rol van de imam in Nederland en die in islamitische landen. Daar heeft de imam veel meer zijn traditionele religieuze rol behouden. Bovendien is er naast hem meestal een gevarieerd en specialistisch opgeleid intellectueel kader aanwezig. De promovenda verwacht dat zich in Nederland langzaam maar zeker ook zo’n islamitisch kader zal ontwikkelen.