„Ik kan in het Kamergebouw wel een veldbed neerzetten”, mopperde de CDA’er.Mocht hij gedacht hebben er als minister van Sociale Zaken beter van af te komen, dan zal hij van dat idee inmiddels wel genezen zijn. Ook dat blijkt een departement te zijn met veel affaires, akkefietjes en mediagevoelige kwesties. Vorige week stond de bewindsman dan ook weer diverse malen achter de katheder van de Tweede Kamer. Om uitleg te geven over het ontslagrecht. Om toelichting te geven op het gedrag van enkele van zijn medewerkers die een jaar lang stiekem in de bestanden van de Geassocieerde Persdiensten (GPD) hadden zitten neuzen.

Zo kon het gebeuren dat Donner donderdagavond de vraag van mevrouw Van Gent (GL) moest beantwoorden of het klopte dat hij in een nog niet gepubliceerd artikel over zijn persoon zijn religie had gewijzigd van gereformeerd in hervormd. De minister maakte om te beginnen duidelijk dat hij nooit beseft had dat het hier om een stuk ging waarvan hij noch zijn ambtenaren kennis behoorden te hebben. Maar nog afgezien daarvan, het ging in het artikel niet om het verwisselen van de termen hervormd en gereformeerd, aldus de bewindsman. „Er stond dat ik lid ben van de Gereformeerde Gemeenten. En dát wilde ik toch even rechtzetten.”

Minister Verburg van Landbouw moest er zelfs een extra ambtenaar voor aannemen. De Partij voor de Dieren stelde zo veel schriftelijke vragen aan de bewindsvrouw dat het voor de ondersteunde ambtenarij niet langer te doen was. Maar ook de Partij voor de Vrijheid en de SP kunnen er wat van. Het aantal schriftelijke vragen voor alle bewindspersonen is explosief gegroeid. Daardoor beantwoorden de ministers de vragen vaak niet binnen de gestelde termijn van drie weken.

Dat levert natuurlijk irritaties op bij de Kamerleden. Al enkele keren stond Kamervoorzitter Verbeet toe dat de volksvertegenwoordigers bij het extreem lang uitblijven van de antwoorden hun vragen mondeling mochten stellen.

Vorige week ging ze nog een stapje verder. Naast het gebruikelijke mondelinge vragenuur op dinsdagmiddag had ze op donderdagmorgen een extra mondeling vragenuur ingelast waarop ministers en staatssecretarissen de antwoorden op onbeantwoorde vragen moesten geven.

Het voorstel van Verbeet had een verbluffende uitwerking. De bewindslieden gaven hun ambtenaren de opdracht om alle onbeantwoorde schriftelijke vragen per direct te beantwoorden. Daardoor verviel de noodzaak van een extra vragenuur.

Als het moet, kan het dus wel.

Partijcongressen zijn er vooral om de eigen identiteit te bevestigen. Zou het CDA ditmaal ook weer zo’n fijn partijfeestje kunnen organiseren? Dat was de vraag daags voor het partijcongres van afgelopen zaterdag. Belangrijkste agendapunt was namelijk het ontslagrecht, een gevoelige kwestie. De partijtop wil het ontslagrecht maar al te graag versoepelen; binnen de achterban leven daarover nogal wat twijfels.

De CDA-top kan als geen ander een fel debat neutraliseren en het congres voor zich winnen. Interessant is hoe de partijtop dat toch altijd voor elkaar krijgt. Ditmaal was de belangrijkste troef de persoon en het imago van CDA-minister Donner, verantwoordelijk voor het ontslagstelsel.

Net na aanvang van het congres werd Donner zelf ingezet om uitleg te geven over het ontslagrecht. Dat deed hij op innemende wijze. Hij begreep de twijfels, ja natuurlijk. Maar nee, het ontslagrecht stamde al uit 1944, dat was toch echt aan vervanging toe.

Even later wees de fractievoorzitter op de zorgvuldigheid van Donner. „Laten we hier het volle vertrouwen in Donner uitspreken”, riep Van Geel. Luid applaus. Natuurlijk, welke CDA’er heeft nu geen vertrouwen in Donner.

En aan het einde van de dag sprak premier Balkenende geestdriftig: „Donner is CDA, CDA is Donner. Donner is van ons. Punt uit.”

Na Balkenendes speech kreeg het congres de zoete klanken van studentenkoor Dekoor te horen. En zo werd het toch nog een fijn CDA-feestje.

Geheime informatie die op straat belandt. Een waar schrikbeeld voor de minister van Defensie. Toch blijken niet alle militairen even zorgvuldig om te gaan met gegevens die niet voor de openbaarheid zijn bedoeld. Dit jaar zijn al vijftien informatiedragers, zoals usb-sticks, van het departement kwijtgeraakt of gestolen. Op die sticks stond onder meer informatie over de operaties van Nederlandse commando’s in Afghanistan. Ook raakte een militair een informatiedrager kwijt met geheime Amerikaanse inlichtingen.

Buiten deze incidenten om belandde ook een reeks vertrouwelijke papieren in de vuilnisbak, waaruit televisiejournalisten ze zomaar konden opdiepen. Het betrof onder meer informatie over de operationele inzetbaarheid van overheidsmateriaal.

De Tweede Kamer maakt zich daar ernstig zorgen over. Als de krijgsmacht, die ons land moet beveiligen, niet eens geheime informatie kan bewaren, heeft ons land een groot probleem. Daarnaast loopt het leger mogelijk belangrijke informatie mis, omdat inlichtingendiensten van andere landen niet zo happig zijn om informatie te delen die mogelijk op straat belandt.

SP-Kamerlid Van Velzen vroeg defensieminister Van Middelkoop daarom in Kamervragen of het nu een keer afgelopen kan zijn met het laten rondslingeren van geheime info. De bewindsman had een weinig bemoedigend antwoord: „Dat is niet volledig uit te sluiten.” De buitenlandse inlichtingendiensten zijn gewaarschuwd.

De Tweede rondt dinsdag de begrotingsbehandeling van Buitenlandse Zaken af. Woensdag en donderdag zijn gereserveerd voor de begrotingsbehandelingen van Justitie en van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.