Nuis, die naast politicus ook literair criticus en dichter was, was in het eerste paarse kabinet (1994–1998) staatssecretaris voor Cultuur en Media. Ook zat hij voor D66 in de Tweede Kamer en de senaat. Pechtold omschrijft hem als een politicus die „gezicht gaf aan de vrijzinnigheid" en die heel belangrijk is geweest voor D66.Nuis was volgens Pechtold iemand die open stond voor vernieuwing. Zo was de komst van de jongerenomroep BNN aan hem te danken. Ook maakte hij zich sterk voor de vaste boekenprijs.

Nuis werd op 18 juli 1933 geboren in Sliedrecht. Hij studeerde politieke en sociale wetenschappen in Amsterdam, waar hij ook redacteur was van het studentenweekblad Propria Cures. Later schreef hij literatuurkritieken in onder meer de Haagse Post en de Volkskrant.

In de jaren ’60 en ’70 was Nuis betrokken bij de Weinreb–affaire, een felle polemiek rond de jood Friedrich Weinreb. Die gaf voor in de oorlog joden geholpen te hebben te vluchten, maar raakte later omstreden. Nuis koos de zijde van Weinreb, in tegenstelling tot de schrijver Willem Frederik Hermans, die Weinreb als een bedrieger neerzette.