Een grote groep reizigers vanuit de richting Rotterdam sjokt met weekendtassen en trolleys naar de voorkant van het station in Roosendaal. Bordjes wijzen naar de vertrekplaats van de touringcars. Als de laatste mensen arriveren, zijn de drie bussen al vol.Kelly reist naar Middelburg. Als ze de volle bussen ziet, gooit ze haar tas op de grond en steekt een sigaret op. „Ik vind dit verschrikkelijk. Ik reis liever met de trein. Meestal pak ik de auto, maar die was kapot dus ik had geen keus.” Iemand in een reflecterend hesje roept gejaagd: „Snel, er is nog een bus nodig.” Binnen enkele minuten arriveert het vierde voertuig. Ook dat zit binnen korte tijd stampvol. Alle tassen gaan onder in de touringcar.

Ruud Lobbezoo reist elke dag per trein naar Krabbendijke. „Normaal doe ik er een kwartier over en nu een uur. Ik vind het geen probleem. Het zal wel nodig zijn.”

Koppejan en Mastwijk vroegen afgelopen week aan minister Eurlings (Verkeer en Waterstaat) om met ProRail in gesprek te gaan. Koppejan: „Er moet worden voorkomen dat het treinverkeer er een maand uitligt. Vervoer per bus zorgt voor vertragingen tot wel twee uur. Dat is een enorme belasting voor het zakelijke leven, het studentenleven en het sociale leven van de Zeeuwen. Zakelijke reizen kosten meer tijd, dus ook meer geld. Studenten komen te laat op school. Verder komen bijvoorbeeld vaders te laat thuis en kunnen ze hun kinderen niet naar bed brengen.”

De bus vertrekt en gaat het centrum van Roosendaal door. De hoofden van de passagiers schudden op en neer bij de hobbels in de weg. Een jongen trekt een zak M&M’s open. Het geeft een schoolreisjegevoel. De touringcar gaat het spoor over. Naast de spoorrails lopen tientallen mannen in felgekleurde hesjes. Gewerkt wordt er in ieder geval.

Mevrouw J. Kanters reist naar Vlissingen. Normaal doet ze daar vanaf Roosendaal nog geen uur over, nu kan de reis twee uur duren. „Dit is balen. Ik ga kijken of ik een andere oplossing zie voor de terugweg”, zegt ze. „Ik snap wel dat er werkzaamheden verricht moeten worden. De NS hebben het busvervoer gelukkig goed geregeld.”

Daar is Koppejan het totaal niet mee eens. „De NS schieten ernstig tekort bij het regelen van vervangend vervoer. De bus naar Vlissingen stopt op bijna elk tussengelegen station. Het zou veel beter zijn om ook intercitybussen in te zetten. De NS wilden het waarschijnlijk zo goedkoop mogelijk doen. Dat ergert me.”

Stefan Krooshof moet in Middelburg zijn. „Ik wist niet dat er bussen reden.” Met een grote zucht frommelt hij z’n trui op, deponeert die op een opklapbaar plankje en legt er berustend zijn hoofd op.

Er klinkt gekraak en de chauffeur meldt zich door de microfoon. „Kan iemand even vertellen in welke plaatsen ik moet stoppen? Ik ben reservechauffeur en ken hier de route niet.” De Zeeuwen zijn hulpvaardig genoeg om het hem te vertellen.

Koppejan is niet de enige die zich inzet voor de Zeeuwse treinreizigers. Alle Zeeuwse gemeenten die aan het spoor grenzen, maken een afspraak met NS en ProRail om te kijken hoe de schade beperkt kan worden. Wethouder Dieleman van de gemeente Goes vindt de plannen om het treinverkeer een maand op te heffen „onacceptabel. Deze week rijden er geen passagierstreinen maar het goederenvervoer gaat gewoon door. Dat vind ik vreemd.” Hij noemt al een oplossing. „Misschien kan er één spoor beschikbaar blijven. Dan hebben we in ieder geval wat. Een intercitybus die niet alle kleine dorpen aandoet zou ook een verbetering zijn”, zegt hij. Koppejan heeft nog een aanvulling. „De werkzaamheden zouden ’s nachts of in de weekenden kunnen worden uitgevoerd. Zo ontlast je de spits.” Hij heeft er goede hoop op dat Eurlings met zijn opmerkingen aan de slag gaat.