Koningin Beatrix, met zoon en schoondochter op staatsbezoek in India, kwamen er persoonlijk poolshoogte nemen van de ontwikkelingen dankzij microkredieten. Die hebben er onder meer geleid tot beter waterbeheer, waardoor de omgeving zichtbaar veel vruchtbaarder is geworden.Het dorpje vaart er wel bij en leeft relatief gezien in redelijke omstandigheden. De bewoners waren maar wat trots om dat te laten zien. De straatjes waren extra opgeknapt. ’Welkom koningin Beatrix’ was er overal op de grond geschilderd. De plaatselijke dames droegen hun mooiste sari’s, van wel 3 euro op de markt vijftien kilometer verderop. Oor– en neusbellen en vrolijk rinkelende armbanden completeerden hun feestelijke uiterlijk. Bloemen waren er voor de hoge gasten. Zelfs minister Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken, die de vorstin vergezelt, liep er bevallig rond met een boeketje.

Het gezelschap moest wel door een modderpoel, want het had net vreselijk geregend. Het kon de feestvreugde in het dorpje niet bederven: iedereen was uitgelopen en een enkeling kreeg zowaar de koningin in huis.

De koeien en honden, die in India zo dicht bij de mensen leven, konden er allemaal niet opgewonden van raken. Ze keken al het gedoe maar eens wat landerig na.

Het afscheid van het gezelschap uit Nederland was ook iets waarvoor iedereen in de benen kwam: twee reusachtige legerhelikopters voerden de gasten weer af naar Bangalore. Daar hadden ze een ontmoeting met de Nederlandsche gemeenschap in Zuid–India, in het romantische oude hotel waar de koningin ook logeert.

Die ontmoeting was erg de moeite waard, aldus de koningin: „Uw belevenissen hier zijn zo verschillend en voor ons zo spannend om te horen. U leeft in een omgeving waar er veel van u wordt verwacht, iets wat overigens niet zo slecht is".

Zaterdag sluit ze haar bezoek aan India af met een ontmoeting met verschillde goeroes, zoals de goeroe van de ’witte revolutie’ (hogere melkproductie) en die van de ’grijze revolutie’ (van de ICT).