Aanleiding voor de gedragscode is de ophef rondom het declaratiegedrag van de leden van de ChristenUnie-SGP-fractie in het Europees Parlement in 2004. Zij zouden hun declaraties onvoldoende hebben verantwoord.In de gedragscode staat eerst een aantal kernwaarden vermeld. „ChristenUniepolitici laten zich bij hun doen en laten leiden door het Woord van God”, vermeldt de code. „Ze weten zich in dienst van God en daarmee in dienst van de samenleving geplaatst.” CU-politici „zijn eerlijk, integer en betrouwbaar. Dit betekent dat ze, ook tot eigen schade, fouten durven te erkennen.” Ze laten zich niet leiden door „persoonlijke belangen.”

De code stelt verder dat ChristenUniepolitici zich houden aan de voor hen geldende regels voor onkostenvergoedingen. Ze moeten terughoudend zijn met het indienen van declaraties. Ze mogen geen kosten declareren die niet daadwerkelijk zijn gemaakt. Verder dienen ze een administratie van hun onkosten bij te houden, zodat ze die kunnen verantwoorden tegenover het bestuur.

Politieke ambtsdragers van de ChristenUnie moeten terughoudend zijn met het aannemen van diensten en geschenken. Als ze iets krijgen, moeten ze dat registeren. Nevenfuncties zijn uit den boze bij raakvlakken tussen het politieke ambt en de bijbaan.

Er zijn al diverse gedragscodes, maar die verschillen nogal van elkaar. „Daarom is het goed om ook als partij een aantal zaken te benoemen en daarvan te zeggen: Zo doen wij dat als ChristenUniepolitici”, aldus het partijbestuur in een toelichting.

Lees hier de gedragscode, pagina 86 t/m 94.