”Meer kansen voor vrouwen”, zo luidt de titel van de emancipatienota die minister Plasterk van Onderwijs vrijdag door het kabinet loodste. De nota is vooral gericht op bevordering van arbeidsparticipatie door vrouwen. Dat is volgens het kabinet niet alleen nodig om de economische zelfstandigheid van vrouwen te vergroten, maar ook om de kosten van vergrijzing in de toekomst te kunnen betalen. Het tegengaan van seksualisering van de maatschappij noemt de bewindsman „een nieuwe uitdaging in het emancipatieproces.”Van der Vlies las met instemming de passages over het tegengaan van seksualisering. „Het is de laatste decennia niet voorgekomen dat de regering kritische kanttekeningen plaatste bij de portrettering van meisjes en vrouwen als lustobject en bij de onhaalbare schoonheidsidealen die daarmee zijn verbonden. Ook ben ik blij dat het kabinet zegt dat jongelui hun eigen grenzen moeten leren stellen en de grenzen van anderen moeten leren respecteren. Ik hoop dat de regering nu ook met concrete voorstellen komt. Komen die er, dan zal de SGP die zeker steunen.”

Helemaal tevreden is de staatkundig gereformeerde voorman niet. „Ik zou best een stapje verder willen gaan en een discussie willen over publieke reclame-uitingen, waaronder billboards. Wat mijn partij betreft moet de overheid duidelijke grenzen trekken. Ook via de media komt veel vunzigheid bij mensen de woonkamer binnen. Als programmamakers niet bereid zijn op vrijwillige basis tot afspraken te komen, dan moet er maar een wet komen. De tijd van vrijblijvendheid is wat mij betreft voorbij.”

De zorg voor de opgroeiende generatie komt Van der Vlies „helaas” niet tegen in de overige paragrafen van de nota. „Daarin schrijft het kabinet vooral dat de arbeidsparticipatie van vrouwen omhoog moet. Het kabinet wil vrouwen meer en langer betaalde arbeid laten verrichten, ook vrouwen die kinderen hebben tot zestien jaar. Daarom verdwijnt versneld de overdraagbare heffingskorting voor niet-werkende vrouwen, komt er meer kinderopvang en komen er meer mogelijkheden voor kinderverlof.”

De SGP kan en wil hier niet in meegaan. „Ik mis pijnlijk de aandacht voor de opvoeding van kinderen. Die moet veel hoger in het vaandel staan. De regering zou het juist geweldig moeten vinden dat ouders kiezen voor het zelf opvoeden van hun kinderen. Daar moet ons sociale en fiscale stelsel op zijn ingericht. Dat is in deze nota helaas niet het geval.”

Als van der Vlies deze twee lijnen uit de nota op zich laat inwerken, komt hij tot de conclusie dat de emancipatienota „een spagaat” vertoont. „Bij het thema seksualisering staat de vraag centraal hoe de jeugd beter te beschermen, maar dat zie ik bij het onderdeel vrouwenemancipatie niet terug. Er bestaat geen betere investering in de samenleving dan de opvoeding van kinderen. Jammer dat een kabinet waarin de ChristenUnie een plaats heeft en waarin er voor het eerst een minister voor Jeugd en Gezin is, dat niet meer benadrukt.”