Schreeuw om Leven wilde in de aanloop van Prinsjesdag een flyer in een oplage van 65.000 exemplaren huis aan huis laten verspreiden in Katwijk, Bunschoten, Staphorst en Urk. In de folder vraagt de stichting het kind niet tot kind van de rekening te maken. „Elk jaar mogen 30.000 kinderen in Nederland het licht niet zien, omdat ze ongewenst zijn.”In oktober 2005 weigerde Interlanden ook een folder van Schreeuw om Leven te bezorgen in Veenendaal. Het bedrijf verklaarde destijds niet geassocieerd te willen worden met „extreme denkbeelden.”

Distributiebedrijf Distriq -onderdeel van de Telegraaf- heeft laten weten de foto op de folder te schokkend te vinden. Het bedrijf verwacht moeilijkheden met bezorgers en ontvangers. Het bedrijf wist niet dat deze foto op de flyer zou worden gebruikt. De weigering zou niets te maken hebben met de antiabortusboodschap.

Voorzitter Bert Dorenbos is verbaasd over de weigering van de distributeurs. „Kennelijk mag je in dit land wel folders verspreiden met pornografie, occultisme of spelletjes waarin mensen elkaar doodslaan, maar dit niet.” Dorenbos spreekt van een „schijnheilige reactie.”

Dorenbos erkent dat de foto schokkend is. Hij wil Nederland graag laten weten dat de ingreep inderdaad zo schokkend is. „De bevolking weet niet wat abortus precies is. Het is verschrikkelijk.” Schreeuw om Leven zegt „zorgvuldig” met de afbeelding om te gaan. „Je beeldt zoiets niet af op grote posters.”

De distributiebedrijven hadden al toegezegd de folders te bezorgen. Schreeuw om Leven gaat de kosten van enkele duizenden euro’s verhalen op de bedrijven. „Kennelijk moeten we ons eigen distributiebedrijf starten.” Dorenbos overweegt om folders voortaan in een envelop te verspreiden.