Al die verhalen over een machtige Holleeder waar eenieder voor vreest? De misdadiger zelf lachte er gisteren tijdens zijn rechtszaak om. „Als ik strak terugkeer naar de gevangenis, beginnen de andere gedetineerden te lachen en te schreeuwen. Ze vinden me interessant. Dat komt door al die verhalen in de media. Maar met de werkelijkheid heeft het niks te maken. Ik een man met power? Haha, mooie power.”Nee, bezwoer Holleeder, twee criminelen hadden in de onderwereld jarenlang de touwtjes in handen: Sam Klepper en John Mieremet. Het gevreesde tweetal is inmiddels geliquideerd.

Holleeder trok frequent met de twee misdadigers op. Uit puur lijfsbehoud, beweert hij. Immers, Klepper en Mieremet dreigden Holleeder, en onder anderen Cor van Hout -met wie Holleeder Freddy Heineken ontvoerde- om te brengen. Door aan te pappen met Klepper en Mieremet kon Holleeder zijn hachje redden. „Ik ben altijd bang voor ze geweest. Ik heb twee brommers voor ze gekocht, om ze laten zien dat ik met hen bevriend was. Zielig en triest natuurlijk.”

Holleeder verzekert dat hij zich niet mengde in de misdadige praktijken van het duo. En hij vergold geen kwaad met kwaad. „Ik vind dat je niet slecht moet doen als anderen slecht tegen je doen.”

Holleeder wist in de rechtszaal meermalen de lachers op zijn hand te krijgen. Toen officier van justitie mr. J. Plooy hem vergeleek met het paard van Troje, „dat mooi lijkt, maar verschrikkelijke dingen doet”, reageerde Holleeder meteen: „Het is precies andersom. Ik zie er verschrikkelijk uit, maar er komt wat moois uit.”

Eerder op de dag werd misdaadverslaggever Bas van Hout tijdens een urenlang getuigenverhoor aan de tand gevoeld. Van Hout, die in het verleden met Holleeder, Mieremet en Klepper sprak, vertelde over allerlei intriges in de onderwereld. Hij zei te beseffen dat criminelen hem wat op de mouw kunnen spelden. „Het waren mannen van spelletjes.”

Bas van Hout beweerde dat hem uit niets is gebleken dat Holleeder betrokken was bij de afpersing van de vastgoedhandelaar Rolf Friedländer in 1998. De misdaadverslaggever zegt, net als Holleeder, dat Klepper en Mieremet daar achter zaten. Reden zou zijn dat Friedländers zoon Pel had aangepapt met de vriendin van Mieremet. Holleeder heeft juist de liquidatie van Pel Friedländer voorkomen, aldus de journalist. „Holleeder stak een stok in het wiel.”

Wel zitten er verschillen tussen de verklaringen van Holleeder en Bas van Hout. Terwijl Holleeder afgelopen maandag beweerde dat de actie van Mieremet en Klepper in 1998 niets van doen had met afpersing, zei Van Hout dat er wel geld is afgetroggeld van Friedländer.

De misdaadverslaggever repte over de meedogenloosheid van Klepper en Mieremet. Zo hakte het duo met een bijl de handen af van een medewerker van een gokhal. „De luchthartigheid en humor van Klepper en Mieremet over die actie vond ik zó buitensporig.”

Drijfzand

De misdaadverslaggever kreeg het gisteren aan de stok met aanklager Plooy, die twijfels zei te hebben bij de journalistieke onafhankelijkheid van Bas van Hout. „Uw toon staat me niet aan”, voegde de getergde misdaadverslaggever de officier van justitie toe. Plooy noemde de verklaringen van de journalist „juridisch drijfzand.”

Van Hout meldde dat hij in gesprekken met criminelen niet de confrontatie zoekt. „Dan klappen mensen dicht. Tv-presentatoren als Pauw en Witteman kunnen dat doen in een veilige studio met veilige gasten. In mijn geval werkt dat niet. Ik laat mensen praten en geef geen waardeoordeel over hun daden.” Toch zei Van Hout wel kritisch te zijn. „Voortdurend hou ik er rekening mee dat ik gebruikt kan worden.”

Hij kwam met een voorbeeld van een gesprek met John Mieremet. „Ik vraag niet aan zo’n man: Hoeveel mensen heb je vermoord? Dan krijgt hij argwaan. Ik heb wel gevraagd: Zie je wel eens, figuurlijk gezien, rond je bed de geesten van je slachtoffers zweven? Dan antwoordt hij: Nee, want die geesten passen niet in mijn slaapkamer. In juridische zin heb je niet veel aan zo’n uitspraak, in journalistieke zin wel.”

Bas van Hout meldde dat hij uit diverse bronnen heeft vernomen dat vastgoedhandelaar Willem Endstra, geliquideerd in 2004, diverse „mannen met power” uit het criminele milieu achter zich had staan. Hij weigerde namen te noemen, hoewel de rechtbank daar bevel toe gaf. Het openbaar ministerie zag echter geen aanleiding de misdaadverslaggever daarom in gijzeling te nemen.