Het Flaauwe Werk bij Ouddorp doet z’n naam eer aan. Het dijklichaam is niet hoog genoeg en moet tot wel 3 meter opgehoogd worden. Het werk is inmiddels voortvarend ter hand genomen: staatssecretaris Huizinga bediende woensdag hoogstpersoonlijk de shovel die de eerste lading zand loste.Even daarvoor prees ze het dorp uitbundig. De inwoners zijn het intussen wel gewend: van alle kanten stromen de felicitaties en gelukwensen toe. Ouddorp werd onlangs bij een verkiezing van het Algemeen Dagblad verheven tot beste badplaats van Nederland, en dat zal het dorp weten ook.

Intussen kent die beste badplaats wél een aanzienlijk minpunt: de zwakke schakel in de dijk. Over een afstand van enkele kilometers is de dijk niet hoog en niet breed genoeg, met alle mogelijke gevolgen van dien. De tekortkomingen kwamen aan het licht tijdens, „oneerbiedig gezegd, de APK-keuring van de dijk in 2003”, zegt dijkgraaf J. M. Geluk van waterschap Hollandse Delta.

Dat alle voorbereidingen al achter de rug zijn en het werk eind volgend jaar al is afgerond, is volgens Geluk bijzonder snel. Daaraan is het grote draagvlak onder de plaatselijke bevolking debet, denkt de dijkgraaf. „Ik stond er versteld van dat de bevolking er zo massaal mee instemde. Je gaat toch wat gespannen naar zo’n infoavond, alhoewel gespannen misschien een te groot woord is.”

Dat draagvlak is des te opmerkelijker omdat de Ouddorpers in eerste instantie een buitendijkse aanpak was beloofd, herinnert locodijkgraaf J. Klepper zich. Klepper, tevens raadslid voor de SGP en voormalig wethouder van de gemeente Goedereede, pleitte destijds zelf met overtuiging voor een buitendijkse versterking. „Wij wilden geen land kwijt. Dat hoefde ook niet, werd ons beloofd; de versterking zou alleen buitendijks plaatsvinden. Iedereen was gerustgesteld.”

Een paar jaar later bevond Klepper zich in een netelige positie: inmiddels aangesteld als locodijkgraaf moest hij de eigen bevolking overtuigen van de noodzaak van tóch een binnendijkse verzwaring. „Dat hadden we niet afgesproken, meneer Klepper! klonk toen op een vergadering. Maar na de derde informatiebijeenkomst zag op een enkeling na iedereen in dat dit toch het beste was.”

De binnendijkse aanpak is volgens Klepper noodzakelijk omdat het werk buitendijks „dweilen met de kraan open” is. „Het Flaauwe Werk is al honderden jaren de zwakste plaats van het eiland. De stroming komt hier precies tegen de dijk. Op dit moment is er echter een bepaald evenwicht bereikt. Ga je dat verstoren door de dijk aan de buitenkant uit te breiden, dan erodeert dat heel snel weer door de stroming. Het gevolg is dat je al het werk voor niets zou doen.”

Een dijkverbreding aan de binnenkant heeft echter niet alleen nadelen, vindt zelfs een van de mensen die grond moeten afstaan. „Er komen als het goed is nieuwe fietspaden voor terug”, zegt eigenaar L. X. den Hollander van recreatiepark De Klepperstee.

Hij kan de redenering van Klepper wel volgen. „Het is alleen jammer dat ik intussen al beplanting op het terrein tegen de dijk had gerealiseerd, in verband met een uitbreiding van het recreatiepark. Nu kan ik weer opnieuw beginnen. Wat dat betreft ga ik vier jaar terug in de tijd. Maar verder is mijn ervaring met de betrokken organisaties heel goed. We hebben nadrukkelijk inspraak gehad. Dan kun je wel moeilijk gaan doen, maar dat werkt niet. Een veilige dijk is ook in ons belang.”

De Nederlandse kust kent tien zwakke schakels die dringend versterking nodig hebben tegen de oprukkende zee. Het vierde en laatste deel van een serie: de zuidwestelijke delta.