De straf is gelijk aan de eis van het openbaar ministerie. De mannen drongen samen met een vierde man zwaarbewapend de kroeg aan de Schiedamsesingel binnen, eisten geld en richtten op het verjaardagsfeest van de eigenaar een bloedbad aan.In het vonnis gaf de rechter aan dat woorden als „bizar, barbaars en weerzinwekkend” nog tekortschieten. De barman werd die nacht samen met acht bezoekers in een ruimte voor de toiletten gedwongen, vastgebonden en gekneveld. Een toevallige passant overkwam hetzelfde.

Om te laten merken dat het de Rotterdammers menens was, haalden zij een van de slachtoffers uit de groep. Vanuit de keuken klonken daarop schoten. „Kijk, dit is de eerste”, riepen zij. Even later werd iedereen beschoten, met een brandbare vloeistof besprenkeld en stichtten de verdachten brand. De verdachten wilden dat niemand de kroeg levend zou verlaten. Om zeker te zijn dat iedereen dood was, volgde een tweede salvo uit een machinepistool. Als een wonder werd niet iedereen gedood. De anderen hielden zich voor dood om te overleven. Ze waren over elkaar heen gevallen. Het bloed van anderen vloeide over hun lichamen.

De twee daders die bij de uitspraak aanwezig waren, de 31-jarige Zé Carlos B. de B. en de 32-jarige Elmer P. e N. B., ondergingen het vonnis stoïcijns. Na de uitspraak applaudisseerde het publiek en ging een golf van ontlading door de zaal. Afwezig waren Fernando P. en José B. De laatste wordt in het Afrikaanse Kaapverdië berecht. Daar bestaat niet de strafrechtelijke mogelijkheid om levenslang uit te spreken.

De advocaten van de daders hadden vrijspraak bepleit, maar de rechter veegde hun pleidooien rigoureus van tafel. Na alle onduidelijkheid over de schutter achtte de rechtbank aan de hand van getuigenverklaringen bewezen dat in elk geval Zé Carlos B. en José B. hadden geschoten.

Elmer P. moedigde het schieten aan en droeg bij aan de escalatie van geweld. Fernando P. was verantwoordelijk voor de brand. De rechter vond het drietal even schuldig, omdat zeker was dat ook degenen die niet hadden geschoten „willens en wetens de daden bij het woord zouden hebben gevoegd.”

De partner van een van de drie slachtoffers zei na afloop blij te zijn met de uitspraak. „Mijn wens is uitgekomen, maar het is nog niet over”, zei zij. Met dat laatste doelt zij op het hoger beroep dat S. Urcun, de advocaat van Zé Carlos B., tegen het vonnis gaat aantekenen. „Deze uitspraak verbaast me zeer”, reageerde Urcun. Of de anderen ook in hoger beroep gaan, is nog niet bekend. Het OM toonde zich tevreden over de uitspraak.