Binnenland

Zicht op zaagkuil in park Cannenburch

VAASSEN - Jarenlang kampte Kasteel Cannenburch in Vaassen met dichtgeslibde vijvers, slecht onderhouden wandelpaden en vervuilde grachten. Eind dit jaar begint stichting Geldersch Landschap en Geldersche Kasteelen met een grote opknapbeurt van het park.

Janita ten Voorde
19 July 2007 13:20Gewijzigd op 14 November 2020 04:57
VAASSEN – Het slecht onderhouden park rond Kasteel Cannenburch in Vaassen is toe aan een opknapbeurt. Projectleider Ine Sanders van de stichting Geldersch Lanschap en Geldersche Kasteelen: „Het park nodigt absoluut niet uit om er te kijken. Het padenstels
VAASSEN – Het slecht onderhouden park rond Kasteel Cannenburch in Vaassen is toe aan een opknapbeurt. Projectleider Ine Sanders van de stichting Geldersch Lanschap en Geldersche Kasteelen: „Het park nodigt absoluut niet uit om er te kijken. Het padenstels

Wie een wandeling maakt door het park bij Kasteel Cannenburch kan voor onaangename verrassingen komen te staan. Een idyllisch bruggetje kraakt vervaarlijk als je erover loopt. Het pad langs de zogeheten Slingervijver is na een flinke regenbui veranderd in een ontoegankelijke modderplas.„Het park nodigt absoluut niet uit om er te kijken”, concludeert projectleider Ine Sanders van de stichting Geldersch Landschap en Geldersche Kasteelen. Sinds eind jaren zeventig is door gebrek aan financiële middelen geen grootschalig onderhoud aan het park en kasteel meer gepleegd.

Inmiddels ligt er in totaal ruim 18.000 kubieke meter slib in vijvers en grachten. Sanders: „De oorspronkelijke ruitvormige vijver is zelfs rond geworden door de jarenlange afzetting van slib.” Op sommige plaatsen is de bodem verontreinigd door bezinking van zware metalen.

De stichting start eind dit jaar met een grondige opknapbeurt van het park. Een bedrijf baggert de vijvers en de grachten uit. In het achterste gedeelte van het park komen meer paden voor wandelaars, goed begaanbaar voor mensen met een handicap. „Het padenstelsel moet levendig en spannend worden. Op het terrein is bijvoorbeeld een zaagkuil, waar ter plaatse bomen tot planken werden gezaagd. Ook ligt er tussen de struiken een ijsberg, een soort bovengrondse koelkast van vroeger. Het is interessant om het publiek daar op te wijzen.”

Ook een restauratie van de parklanen staat op het programma. „Dat zal af en toe best slikken zijn”, zegt Lodewijk Rondeboom, projectleider groen. „We moeten enkele bomen kappen die nu nog vitaal zijn. In de plaats daarvan planten we jonge boompjes. Je moet immers honderd jaar vooruit denken.”

Het kasteelgebouw is nog in goede staat. De stichting restaureert alleen de voorgevel, waarvan de natuurstenen decoratie afbladdert. In een van de bijgebouwen komt een erfgoedcentrum (winkel en informatiecentrum). Ook worden voorzieningen zoals banken, visvlonders en het meubilair vernieuwd en wordt de parkeerplaats aangepakt.

In 2010 verwacht de stichting de restauratie af te ronden. De totale kosten bedragen 5,7 miljoen euro. Dekking wordt verkregen uit fondsen, (Europese) subsidies, bijdragen en eigen middelen. Het particuliere vermogensfonds VSB heeft in april een bijdrage van 1,3 miljoen euro aan het project toegekend.

Sanders is overtuigd van de noodzaak van een grondige opknapbeurt. „Alleen op deze manier kunnen ook generaties na ons nog genieten van het kasteelpark met zijn verleden.”

Kasteel Cannenburch

Kasteel Cannenburch verrees in het midden van de 16e eeuw op de ruïne van een eerder kasteel.

Sporen van dit vroegere versterkte huis zijn in de kelder van het huidige kasteel nog te zien.

In 1881 overleed de laatste bewoonster van het kasteel. Haar bezittingen werden verdeeld onder familieleden. Het kasteel dreigde te worden afgebroken, maar werd verkocht aan Eduard baron van Lynden. De laatste particuliere eigenaar was Richard Cleve.

Na de Tweede Wereldoorlog nam de Nederlandse staat het kasteel in beslag. In 1951 verkocht het Rijk het voor een symbolisch bedrag aan de Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen.

Tussen 1975 en 1981 restaureerde de stichting het kasteel en richtte het met behulp van diverse schenkingen opnieuw in. In 2006 kocht de stichting op een veiling in Brussel enkele stukken van de oorspronkelijke inboedel terug. Het ging hierbij om zilverwerk, paardendekens, meubelstukken en een familievaandel uit 1759.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer