Dat constateert directeur Henk Hagoort van de Evangelische Omroep in het jaarverslag over 2006.„De meeste EO-leden keken gewoon naar Nederland 1. Want daar was het ene gezellige programma nog niet afgelopen of het tweede volgde al”, zo blikt Hagoort terug. Hij wil daar „helemaal niet narrig” over doen, maar ziet het als een ontwikkeling die past in deze tijd. „De trend dat televisie wordt beschouwd als een gezellig, amuserend medium, zie je ook in onze achterban terug.”

Door veranderingen in de programmering kwamen de verkondigende programma’s van de omroep op Nederland 2. Daardoor is het bereik van deze programma’s minder groot geworden, concludeert de EO-directeur. „De echt spannende vraag is: Hoe zorgen we ervoor dat de EO een merk blijft voor al die mensen die niet in de kerk komen en die toch de EO blijven associëren met de omroep die gaat over geloof, over Jezus en over God?”

In het jaarverslag gaat Hagoort ook in op „de bange klacht” van sommige leden als dat de EO niet meer trouw zou zijn aan zijn missie. „Dan begin ik ook maar vragen te stellen aan hen. Welke EO bedoelt u dan? Die van het programmablad Visie? Ik zie daar die vervlakking niet terug. De EO van de Jongerendag? De EO is daar eerder weer radicaler geworden in de boodschap die gebracht wordt. De EO van Nederland Zingt op zondag? Ook daar geen vervlakking.”

Ook EO-voorzitter ds. Arie van der Veer gaat in op de kritiek. „Een dominee die voor de buis een Bijbelstudie geeft, dat was in 2006 echt verleden tijd. Maar geloofsverdieping van de achterban is primair een taak van de kerken, niet van de EO. In het moderne Nederlandse omroepbestel kunnen we niet meer verkondigen zoals we dat zouden willen. Dat is de worsteling waar wij met name vanaf 2006 voor zijn geplaatst. Misschien hebben we niet alle leden even duidelijk gemaakt hoe zwaar de randvoorwaarden zijn die ons worden gesteld. In die situatie kun je heel bewust kiezen voor een eigen zender. Dat hebben wij niet gedaan. De EO wil kiezen voor een open model. De deuren staan open naar de wereld toe. Dat geeft mogelijkheden. Dat maakt ook kwetsbaar, want mensen kunnen ook van buiten naar binnen lopen.”