K. dreigde zichzelf op 13 maart van dit jaar in het kantoor van de woningstichting in Hulst in brand te steken. Hij bedreigde de directeur en liet hem weten dat in zijn woning een bom zou ontploffen.K. bewoonde een huurwoning van de stichting, die de woning had verhuurd aan een Belg. Die man woonde overigens zelf in België. Ettelijke malen meldde K. zich aan de balie van de stichting om het huurcontract op zijn naam te laten zetten, maar meer dan een formulier meegeven deed de woningstichting niet. De man uit Hulst betaalde echter wel steevast de huur. Op een gegeven moment vertikte K. die huur te betalen. De kantonrechter kwam eraan te pas en uiteindelijk dreigde zowel de Belg als K. uit huis te worden gezet.

Naar eigen zeggen was K. volledig in de war en ten einde raad. „Ik dacht aan zelfmoord, maar koos er toch maar voor om naar de woningstichting te gaan en ervoor te zorgen dat de woningstichting mij nooit meer zou vergeten”, zei hij tijdens de behandeling van de zaak.

De man had in de magnetron in de woning enkele spuitbussen geplaatst, die via een tijdklok ’s avonds zouden ontploffen. Gewapend met een bijl, brandbare vloeistof en een aansteker meldde hij zich aan de balie van de woningstichting en dreigde zich in brand te steken. Hij eiste een gesprek met de directeur over een oplossing voor zijn woningprobleem. Het gesprek volgde en K. eiste zijn huurpenningen terug. Toen het mobieltje van de directeur afging, ging hij door het lint en sloeg met de bijl een theekopje kapot.

Op dat moment stormde de politie naar binnen en keek K. in de loop van twee pistolen. Kort daarna liet hij weten hij dat er „een bom in zijn woning stond te tikken.” Een robot maakte de magnetron met spuitbussen onschadelijk.

Uitspraak over dertien dagen.