„We moesten Mehak vastbinden en slaan”
DEN HAAG (ANP) - „Het was niet de bedoeling dat Mehak dood zou gaan. We moesten haar gewoon vastbinden en slaan, zoals normaal.”
Dat verklaarde Lalit K. maan voor de rechtbank in Den Haag. De man uit India is de vader van Mehak, het anderhalf jaar oude meisje dat vorig jaar in Den Haag is overleden door stelselmatige mishandeling.Het kind werd tussen december 2004 en januari 2006 onder meer geslagen met een stok en een zweep. Ook kreeg ze meermalen klappen in haar gezicht. Mehak zou volgens Renu S., hoofdbewoonster van het huis in de Copernicusstraat, behekst zijn. Volgens K. moesten hij en zijn vrouw Rani S. hun kind slaan om zo de geesten uit Mehak te verdrijven.
De ouders van Mehak verhuisden in augustus 2004 van India naar Nederland, om daar bij familie te gaan wonen en werken. Renu S. en haar man, Prithvinathman S., zetten de nieuwkomers na een aantal maanden onder grote psychologische druk, volgens Lalit. „Renu zei dat Mehak voor alle problemen in het gezin zorgde. Toen haar dochter ongesteld raakte, moest Mehak daarvoor geslagen worden.”
Volgens K. moesten ook zijn vrouw en hij het ontgelden. „Ze sloeg ons met een zweep of een kabel. Soms moesten we elkaar slaan. Renu maakte ons gek, daarom waren we te bang om er tegen in te gaan. Een kleine fout en je kreeg klappen.”
Op 28 januari 2006 werden de mishandelingen Mehak fataal. In het ziekenhuis constateerden de artsen vijftien ribbreuken, inwendige bloedingen, een gebroken pols en blauwe plekken over haar hele lichaam. „Renu was met haar kinderen bij een schaakwedstrijd. Ze belde op en zei dat we Mehak moesten vastbinden en slaan omdat de geesten slechte invloed hadden op de wedstrijd. Toen ik haar sloeg, dacht ik dat ze sliep. Maar toen ze weer los was en niet meer ademde, begreep ik dat ze dood was”, aldus K.
Behalve de ouders van Mehak zit de huishoudster, Santosh S., nog vast. Ze bleef maandag bij haar verklaring dat ze alleen getuige is geweest van de mishandelingen van Mehak en dat ze daaraan niet actief heeft deelgenomen. Ze noemde het slaan van het meisje „beestachtig.” Ook zouden Lalit en Rani „niet van hun kind houden.”