Een groot deel van de bezoekers -de meerderheid heeft de veertig overschreden- komt uit Kockengen. „Wij maken ons zorgen of de provincie naar ons luistert”, aldus een van hen. „Onze mening is weinig gepeild.”Een aanwezig raadslid van de gemeente Breukelen haakt er gretig op in. „Mogelijk komt er nog een referendum onder burgers van Breukelen, dus ook van Kockengen. In de volgende raadsvergadering nemen we een besluit.”

Een plaatsgenoot wil weten of het mogelijk is Kockengen bij Woerden te voegen en rakelt daarmee een actuele discussie op. „Kockengen wil in elk geval niet bij Breukelen”, meent hij. „Goeie vraag”, mompelen meerderen in de zaal.

Beleidsmedewerker Koninkx stelt hen teleur. „De Arhiprocedure om tot een herindeling te komen start je met een aantal gemeenten. Woerden zit daar nu niet bij.” Alleen in een nieuwe procedure zou zoiets mogelijk zijn. „Het kan, maar dat moet je het met elkaar verschrikkelijk hard willen. „Dat willen we”, klinkt het vanuit de zaal.

De opgekomen bewoners zijn bang dat een herindeling gevolgen zal hebben voor het dagelijks leven. Koninkx probeert die angst weg te wimpelen. „Alles blijft bestaan. Elke kern behoudt zijn eigen karakter. Een herindeling versterkt de identiteit van een dorp juist vaak. Vinkeveen is toch nog steeds Vinkeveen, Wilnis nog steeds Wilnis?” Koninkx’ woorden hebben weinig succes.

Ook de opmerking dat de dienstverlening zal verbeteren, landt niet. „Ik heb m’n twijfels”, zegt bewoner Barrenstein. Als voorbeeld noemt hij de gemeente Utrechtse Heuvelrug, resultaat van een eerdere herindeling. „Kennissen van ons moeten nu naar het gemeentehuis in Doorn rijden, een nummertje trekken en een uur wachten. Eerder gingen ze achter de rode streep staan en werden ze zo geholpen.”

Een dame uit Loenersloot vreest eveneens voor minder voorzieningen. „Je ziet het overal: de bank verdwijnt, de bibliotheek. De dienstverlening gaat echt achteruit.”

Volgens gedeputeerde Raven (Financiën) bestaat juist daarom het provinciale kleinekernenbeleid. „Daarmee kunnen we als provincie net het verschil maken, zodat bijvoorbeeld een dorpshuis kan blijven bestaan.”

Wijers uit Kockengen -„een prachtige niet-meer-gemeente”- blijft achterdochtig. „Het zwembad in Kockengen is een mooi voorbeeld van wat er verandert. Dat was er nu niet meer geweest als er zich niet zo veel vrijwilligers voor hadden ingezet. Dát verandert bij de vergroting van een gemeente: je verbroedert omdat je elkaar meer nodig hebt.”