De dossiers, onder andere over de Peper-affaire en de zogenoemde stadhuisaffaire, zaten in de kluis van het voormalig hoofd van het Bureau integer handelen, L. van Lottum. Die overleed enige maanden geleden plotseling. Niemand wist de cijfercombinatie van de kluis.

Overigens was Van Lottum toen al geen hoofd meer van het bureau want dat bestond niet meer. Er was een nieuwe regeling voor de melding van niet-integere ambtenaren. Sluitstuk van die nieuwe regeling is de gemeentelijk ombudsman. Die vond dan ook na het overlijden van Van Lottum dat hij de dossiers moest beoordelen.

„Niemand wist wat erin stond, maar iedereen wou wel even kijken. En er liggen natuurlijk toch nog wel wat onvereffende rekeningen in Rotterdam”, aldus Van Kinderen. „Bovendien had mevrouw Van Lottum misschien mensen vertrouwelijkheid toegezegd. In elk geval vond ik dat ik de enige was, die ze mocht bekijken.”

Er onstond een uitgebreide briefwisseling. Anderhalve dag voor de kluis zou worden geopend, ontdekte Van Kinderen dat en toen het gebeurde stond hij er dan ook naast met een wagentje om de dossiers mee te nemen. „Ik heb wel hoog van de toren moeten blazen, maar ik heb ze meegekregen.”

De gemeente liet het er niet bij zitten en opnieuw ontstond een briefwisseling. „Die loopt nog. Maar ik wil ervanaf. Ik wil geen gezeur, ik wil mijn werk doen.”

Van Kinderen zal de dossiers die bij de gemeentelijke dienst Personeel en Organsatie horen alsnog overhandigen. Over de inhoud wil hij weinig kwijt, behalve dat „er niets bij zit waar bloed uit kan voortvloeien”. Of er dossiers bij zitten die niet naar de gemeente gaan, wil Van Kinderen niet zeggen. Hij wil ook niet zeggen waar ze nu zijn. „Niet hier in ieder geval.”