Dat stelt het Wereld Natuur Fonds (WNF) in het donderdag gepresenteerde rapport ’Het product biodiversiteit’. De mondiale, EU– en Nederlandse handel in Cites–soorten’. Het WNF bood de bevindingen donderdag aan aan de Tweede Kamer. Het rapport verschijnt kort voor de Cites–conferentie, de internationale top waar van 3 tot 15 juni wordt onderhandeld over nieuwe afspraken om de internationale handel in wilde dieren en planten zo te reguleren dat deze niet worden bedreigd in hun voortbestaan.Het WNF heeft geen exacte cijfers over legale en illegale handel in Nederland, maar stelt wel dat Nederland een grote importeur is van bedreigde planten en dieren. Tussen 2000 en 2005 zijn in Nederland rond de 486.000 bedreigde planten en ruim 67.000 bedreigde dieren (en hun producten) in beslag genomen.

Kijkend naar de betrokkenheid van douane en AID moet in Nederland volgens het WNF, net als Engeland, één dienst de leiding krijgen. „De grenzen zijn niet meer dicht", aldus Johan van de Gronden, directeur WNF.

De handel in mahoniehout noemt het WNF als voorbeeld. De handel in deze houtsoort is sinds 2002 aan voorwaarden gebonden. Nederland was ooit een van de grootste importeurs van mahoniehout maar voert het sinds 2002 bijna niet meer in. Toch wordt het nog steeds aangeboden en komt het onder een andere naam of verstopt tussen andere houtsoorten het land binnen, meldt het WNF. Want: „Bij sommige douaneposten is onvoldoende kennis mahonie te herkennen".

Dat geldt ook voor veel andere soorten die via het internationale verdrag zijn beschermd.„Zeker de producten ervan zijn alleen te herkennen door de experts. Zo is het bepalen van de samenstelling en herkomst van medicijnen erg moeilijk. Ook vereist het herkennen van orchideeën en reptielen grote expertise. Maar doordat negen van de elf Cites–deskundigen een andere functie bij de AID hebben gekregen, is de kennis hier verdwenen".