Dat heeft het ministerie vrijdag bekendgemaakt. Erkels voormalige werkgever, Artsen zonder Grenzen (AZG), is boos over het hoger beroep. AZG spreekt over „onvermurwbare juridische koppigheid” en noemt het een ernstige politieke actie, die in strijd is met de door de Nederlanders beweerde betrokkenheid bij humanitaire hulp. De organisatie vreest dat door dit beroep de veiligheid van hulpverleners in oorlogsgebieden in gevaar komt.Het hooggerechtshof oordeelde in maart dat AZG de Nederlandse staat geen geld hoefde terug te betalen. In totaal is 1 miljoen euro losgeld betaald om de voormalige Nederlandse AZG-medewerker, die was ontvoerd in Dagestan, vrij te krijgen. Buitenlandse Zaken betaalde daarvan 770.000 euro, AZG 230.000 euro. Beide eisten dat vervolgens van elkaar terug. Nederland zei het geld te hebben voorgeschoten, maar de hulporganisatie sprak dat tegen en eiste juist haar bijdrage terug van de Nederlandse regering.

Buitenlandse Zaken heeft uit principiële gronden besloten hoger beroep in te stellen. Het vonnis wekt de schijn dat de Nederlandse staat meewerkt aan het betalen van losgeld. Minister Verhagen (Buitenlandse Zaken) is het daar niet mee eens. Hij houdt vast aan het standpunt dat nooit met ontvoerders wordt onderhandeld en nooit losgeld wordt betaald.

Hij heeft dit jaar om dezelfde reden de vrijlating van vijf talibanstrijders in ruil voor de vrijlating van een in Afghanistan ontvoerde Italiaanse journalist veroordeeld. Hierdoor werden hulpverleners en journalisten vogelvrij, stelde de minister. Dat de Nederlandse staat in 2004 met haar lening ook meewerkte aan het betalen van losgeld voor Erkel, wees hij toen van de hand.

AZG noemt het beroep „stuitend.” Volgens het hooggerechtshof zouden door de Nederlanders aangehaalde afspraken over een voorschot puur op speculatie gebaseerd zijn, stelt AZG. Volgens de uitspraak zou het ook tegen de belangen van slachtoffers van gewapende conflicten en humanitaire hulpverleners ingaan om jurisprudentie over ontvoeringen te creëren.

Het ministerie verwacht dat de behandeling van het hoger beroep meer dan een jaar in beslag zal nemen.