Louwes bepleit al jaren zijn eigen onschuld. Hij zegt niets te maken te hebben met de moord op de vermogende weduwe Jacqueline Wittenberg in september 1999. Louwes fungeerde destijds als de executeur–testamentair van de weduwe. Hij werd in november 1999 als verdachte van de moord gearresteerd.De rechtbank in Zwolle sprak Louwes wegens gebrek aan bewijs vrij, maar het gerechtshof in Arnhem veroordeelde hem in hoger beroep tot twaalf jaar cel. Ook toen verzocht Louwes de Hoge Raad om herziening van zijn zaak. De raad willigde dat verzoek in en verwees de zaak naar het hof in Den Bosch.

Het proces in Den Bosch pakte voor Louwes nadelig uit. Het Openbaar Ministerie gaf tijdens de procedure het Nederlands Forensisch Instituut opdracht de blouse van de weduwe opnieuw te onderzoeken. Daaruit kwamen voor Louwes belastende DNA–sporen naar voren. Het hof in Den Bosch veroordeelde hem tot twaalf jaar cel.

In het huidige herzieningsverzoek heeft Louwes’ advocaat Geert–Jan Knoops gevraagd ook die veroordeling ongedaan te maken en zijn cliënt een nieuwe kans te geven voor de strafrechter. Volgens Knoops is er veel mis met het bewijs. Ook heeft hij betoogd dat het vorig jaar door het OM verrichte, zogeheten oriënterend vooronderzoek aanleiding moet zijn om de zaak opnieuw aan de rechter voor te leggen.

Naspeuringen van opiniepeiler Maurice de Hond vormden de directe aanleiding voor dat onderzoek. Wat het OM betreft waren de resultaten ongunstig voor Louwes: experts vonden nóg meer DNA van de veroordeelde. De Hond is ervan overtuigd dat het oriënterend vooronderzoek vooral een doofpotoperatie is geweest, bedoeld om fouten van politie en justitie te verbloemen.