Ds. Metiary is vooral bekend als bemiddelaar tussen de Nederlandse autoriteiten en de Zuid-Molukkers die in 1975 een trein bij Wijster en in 1977 een trein bij De Punt kaapten. Die laatste actie viel samen met een gijzeling van schoolkinderen in Bovensmilde.„We verliezen in hem een van onze grootste leiders”, zegt Tutuhatunewa. „Ds. Metiary was degene die de Molukse gemeenschap in Nederland bij elkaar hield. Zeker in de jaren zeventig heeft hij ons volk grote diensten bewezen.”

Ds. Metiary kwam in 1951 als legerpredikant naar Nederland, samen met bijna 12.500 Molukse militairen en hun familie, voor wat bedoeld was als een tijdelijk verblijf. De predikant, getrouwd en vader van vijf kinderen, was in de jaren vijftig kampleider van Schattenberg op de plek van het voormalige doorgangskamp Westerbork.

In de jaren zestig en zeventig had een radicalisering onder Molukse jongeren plaats. Die mondde uit in de bezetting van de Indonesische ambassade in Den Haag, twee treinkapingen, de gijzeling van meer dan honderd schoolkinderen en een actie in het provinciehuis in Assen. „Ds. Metiary vond die acties gruwelijk, ze pasten niet bij zijn aard. Maar hij heeft de jongens nooit willen laten vallen. Zij streden immers voor een vrije republiek.”

Vorig jaar werd ds. Metiary benoemd tot officier in de Orde van Oranje Nassau. Dat gebeurde tijdens de herdenking van het veertigjarig bestaan van de Molukse eenheidspartij Badan Persatuan. Ds. Metiary was betrokken bij de oprichting van deze partij.

Ds. Metiary leverde in de jaren tachtig met toenmalig premier Lubbers een belangrijke bijdrage aan de Gezamenlijke Verklaring Lubbers-Metiary. Daarin stonden afspraken over onder andere de huisvesting van Molukkers. Ook werd afgesproken dat leden van de eerste generatie Molukkers als blijk van erkenning een herdenkingspenning en een jaarlijkse uitkering kregen.