Over belangstelling had de politiek in Giessenlanden donderdagavond niet te klagen. De zaal zit overvol. De meeste inwoners zijn faliekant tegen de komst van een transportcentrum in hun dorp.Al tijdens de eerste inspreekronde, wanneer wethouder Buddingh duidelijk maakt dat het dorp het beste af is met een aanname van het besluit, is het boegeroep niet van de lucht.

Na afloop van de stemming laaien de emoties pas echt hoog op. Inwoonster L. Pierhagen is woedend. „De politici zijn bang voor een aanwijzing van de provincie en een claim van de ROM-S, het samenwerkingsverband van de acht gemeenten. Maar angst is een slechte raadgever. Bovendien is er geen enkele aanwijzing dat deze dreigementen ook worden uitgevoerd. ”

Pierhagen vreest een toename van de geluidsoverlast door de komst van het transportcentrum. Ook voorziet ze een aanslag op haar gezondheid door de hogere concentratie fijnstof die er in de lucht zal komen. „Met 2000 extra vrachtbewegingen per jaar wordt het leefklimaat er niet beter op. Bovendien verminderen onze huizen in waarde.”

Ook M. Kroon is boos: „Morgen maak ik een afspraak met de makelaar. Schelluinen is het enige dorp waar geen transportbedrijf zit. Nu moeten wij hier voor de problemen van de andere dorpen opdraaien.”

„Het is je reinste kiezersbedrog”, gaat Kroon verder. „Voor de verkiezingen spiegelden de partijen ons voor tegen het transportcentrum te zijn. Nu puntje bij paaltje komt, zwichten ze voor de druk van de provincie. Ik ga nooit meer stemmen.”

A. J. van Eijk, voorzitter van de stichting tot behoud van de leefbaarheid in Giessenlanden, is teleurgesteld. Al bijna anderhalf jaar vecht hij namens 1200 inwoners tegen de komst van het transportpark. „Het centrum wordt twee keer zo groot als Schelluinen. Dat past hier niet. Ook wordt het milieu te veel belast. Deze bestuurscultuur wordt gekenmerkt door slappe knieën. De politiek had vanaf het begin alert moeten reageren. Nu durven ze niet meer af te haken.”

Van Eijk legt zich niet bij de beslissing neer. „Dit betekent enkele reis naar de provincie en de Raad van State. Wij vechten door.”