Hij gaf dat advies donderdag als voorzitter van de Adviescommissie Primaire Waterkeringen, die de staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat vertelt hoe een waterramp in de toekomst te voorkomen is.Prof. dr. ir. Pier Vellinga signaleert al jaren achterstallig onderhoud aan de dijken in het land. „Probleem is echter dat de overheid, die voor de dijken verantwoordelijk is, al jaren prioriteit geeft aan de Betuwelijn, of het oplossen van de files. En de waterschappen wachten maar.”

Vellinga, tevens directeur van het VU-klimaatcentrum, kwam donderdag met de vinding die schot in de zaak moet brengen: Laat de waterschappen zelf geld innen voor de aanleg en versteviging van dijken.

Eureka!

„Inderdaad. Iedereen is hier beter mee af. De waterschappen, die al jaren op geld wachten. De burgers, die beter beschermt worden. En de overheid heeft een zorg minder. De staatssecretaris uitte zich donderdag al positief over ons voorstel.”

Maar de burger moet zelf betalen voor zijn eigen gebied.

„Zo werkt het meestal in het leven, en dat is maar goed ook. Dat zorgt ervoor dat geld lokaal goed besteed wordt. Bovendien, waar hebben we het over? In een zwaar bedreigd gebied als Zeeland is het een euro of honderd per jaar, dat is twee keer de premie van een brandverzekering. Dat heb je er toch wel over voor je eigen veiligheid?”

Is dat wel eerlijk? Door de Betuwe lopen nu eenmaal meer rivieren dan door Twente.

„Daarom stellen wij een solidariteitsfonds voor waar het geld van de waterschapspremie heengaat. Dat moet genoeg zijn voor een derde van alle kosten. De rest moet lokaal worden betaald. Dat zal in het ene gebied inderdaad meer zijn dan in het andere.”

Zielig voor Zeeland?

„Ik denk het niet. Het mooie van de waterschappen is dat het bedrijfsleven het grootste deel van de kosten betaalt. Dat is nu al zo. Dat zal straks ook zo blijven. De burger in een risicogebied krijgt slechts een verhoging van enkele tientjes per jaar.”

En de overheid heeft een zorg minder.

„Zie het van de positieve kant: De waterschappen zijn veel beter dan de landelijke overheid in staat om te bepalen waar de problemen liggen om die vervolgens aan te pakken. De Unie van Waterschappen is ook positief, begreep ik, die zien hun kansen al toenemen.”

Ziets belangrijks moet toch op het bordje het Rijk blijven liggen?

„Een voorbeeld. Stel dat de Zeelandramp nog een keer plaatsvindt, denkt u dan dat Brussel een nieuw deltaplan zou bekostigen? Dat gelooft u toch niet? Zo moeten we het dus ook binnen ons land aanpakken: regionaal.

Geloof me, daar zullen de dijkgraven in het land heel blij mee zijn. Die schamen zich nu de ogen uit het hoofd voor het belabberde onderhoud.

Eindeloos wachten op geld uit Den Haag gaat echt slachtoffers kosten. Maar de overheid geeft zijn geld liever uit aan integratie, of de AOW. Ik zeg u, als we nog langer wachten met onze dijken is de AOW straks niet eens meer nodig. Dan hebben we geen ouderen meer.”