Het sprong afgelopen vrijdag van de voorpagina van De Telegraaf: ”Bonus voor docent na tienerseks.” Het dagblad berichtte dat een 41-jarige biologiedocent van het Haags Montessori Lyceum is ontslagen nadat bekend werd dat hij een relatie onderhield met een leerlinge. Dat begon in 2004, toen het meisje 16 jaar was. Na zijn ontslag kreeg de docent een „gouden handdruk” van 20.000 euro en een „groots afscheidsfeest.”

Minister Van der Hoeven van Onderwijs zei vrijdag de opschudding hierover „volkomen” te begrijpen.

Voor rector Hugo Dirksmeier van de school staat buiten kijf dat een relatie van een docent met een minderjarige leerling „helemaal fout” is. „Ik weet nog goed dat op tweede pinksterdag dit jaar bekend werd dat de docent al een tijdlang volkomen in het geheim een relatie had met een leerlinge. De volgende dag hebben we onze jurist in de arm genomen, aangifte gedaan, de landelijke vertrouwensinspecteur ingeschakeld en de man op non-actief gesteld. Sindsdien heeft hij geen voet meer in de school gezet.”

Ontslag (II)

In september werd er tijdens een ontmoeting buiten de school afscheid van de betrokken docent genomen.

Kunt u zich voorstellen dat mensen het wrang vinden?

„Het was geen groots afscheidsfeest, geen receptie. In een soort brasserie hebben we een biertje gedronken, waarbij collega’s de man de hand drukten. Er waren ook collega’s die het gedrag van de man zo vreselijk vonden, dat ze hem niet meer wilden zien.”

Over de 20.000 euro die de man heeft meegekregen, bestaat wrevel.

„De advocaat van de docent en onze jurist zijn een bedrag van 20.000 euro overeengekomen. Het grootste deel daarvan is bestemd voor outplacement. Deze man kan geen docent meer worden, en moet ander werk zien te vinden. Daar willen wij hem bij helpen. Dat heeft te maken met mededogen. Wij hebben geen houding van: Moge het zwaard je treffen.”

Minister Van der Hoeven kan de commotie goed begrijpen.

„Dat heeft me verbaasd. Ik heb haar een e-mail gestuurd. Ze reageert zonder wederhoor toe te passen. Ik hou het op ronkende verkiezingsretoriek.”

JV

Medium

Veel crematoria openen ook buiten de rouwplechtigheden om hun deuren voor het publiek. Zo ook Yarden Crematorium Daelwijck in Utrecht. „We hebben open dagen en organiseren vier keer per jaar een lichtjesceremonie”, zegt woordvoerster Yvonne Bouwman. „Nabestaanden kunnen dan een kaarsje branden voor de overledene.”

Van een andere orde is de aanstaande lezing ”Vragen over het einde” van medium Janet Werner, zeg maar een helderziende. Geïnteresseerden in de avond mogen foto’s meebrengen van overledenen. Op basis daarvan kan Werner „vragen van familieleden en vrienden over de persoon beantwoorden” en voelen „wat de situatie van de persoon op de foto is.”

Wat heeft een crematorium eraan om dergelijke avonden te beleggen?

Bouwman: „We willen het publiek zo veel mogelijk de gelegenheid geven het crematorium te bezoeken. Daarvoor organiseren we naast de open dagen en de lichtjesceremoniën ook lezingen. Soms over Egypte, soms over de ”Da Vinci Code”. In dit geval staat het optreden van Janet Werner centraal.”

Dat de reputatie van de beroepsgroep van Werner een deuk heeft opgelopen sinds het medium Jomanda de inmiddels aan borstkanker overleden actrice Sylvia Millecam voorhield dat zij niet aan deze ziekte leed, doet volgens Bouwman van het Utrechtse crematorium niet ter zake. „Onze ervaringen met Werner zijn positief.”

Moet je je, nog afgezien van allerlei Bijbelse bezwaren, sinds de affaire-Millecam toch niet drie keer bedenken voor je een medium het woord laat voeren?

„Dat gaat te ver. Je kunt niet al op voorhand een bepaalde spreker uitsluiten. Bepalend is niet wat u of ik van iemand vinden, bepalend is of de avond in kwestie in een behoefte voorziet. Dat is bij deze avond zeker het geval.”

JG