Een eerder gesprek dit voorjaar over linkse samenwerking liep op niets uit. Volgens de PvdA omdat Marijnissen de boot af hield, volgens de SP-leider juist omdat Bos bang was met een openlijke keuze voor links kiezers op de rechterflank van zich te vervreemden.Halsema sprak donderdag van „ego-gedoe van twee kanten”. Ze nodigt Bos en Marijnissen daarom uit voor een etentje. „Ik betaal, voor de goede zaak”.

Een links kabinet is gezien de huidige opiniepeilingen niet haalbaar. PvdA, SP en GroenLinks halen daarin rond de 65 zetels. Marijnissen en Halsema hopen desondanks dat een links kabinet mogelijk wordt. Bos benadrukt steeds dat hij de mogelijkheid van een links kabinet open houdt.

Halsema zou het fantastisch vinden om gezamenlijk naar de kiezer te gaan en een links kabinet in de aanbieding te doen. Ondanks gesprekken werden de drie partijen het daar eerder niet over eens.

Een half jaar geleden, na de gemeenteraadsverkiezingen, spraken Bos, Marijnissen en Halsema voor het laatst over mogelijke samenwerking in een nieuw kabinet. Bos nam daartoe het initiatief, nadat Halsema lang op de gesprekken had aangedrongen. Marijnissen wilde vervolgens dat Bos zich openlijk voor een linkse coalitie zou uitspreken en een mini-regeerakkoord met vijftien ’linkse’ beloftes mee zou opstellen.

De openlijke keuze voor een links kabinet was echter voor de PvdA toen niet haalbaar, herinnert Halsema zich. Bos wilde wel „Des Indes-achtige” gesprekken aangaan om te verkennen of er, als de verkiezingen een linkse coalitie mogelijk zouden maken, blokkades voor samenwerking zouden zijn. In het Haagse hotel Des Indes vonden vanaf halverwege jaren zeventig gesprekken plaats tussen PvdA, VVD en D66 die de geesten rijp maakten voor de komst van een paars kabinet in 1994, het eerste kabinet zonder het CDA.

Marijnissen wilde geen beraad in Des Indes, aldus Halsema. Enkele maanden later deed Marijnissen wel een nieuwe poging tot een gesprek, maar toen kon Bos niet. De GroenLinks-leider betreurt de gang van zaken. „De opening lag er”, betoogde ze donderdag. Ze wijt het aan „haantjesgedrag” dat de kans niet gegrepen is. „Maar het kan nog”.