Terwijl vroege vogels zich verdringen achter de hekken, rijden er nog snel een paar trekkertjes over landgoed De Schaffelaar. Ze strooien stukken boomschors, die het soppige terrein begaanbaar moeten maken.

Standhouders stallen hun laatste spulletjes uit. In de verte klinkt hondengeblaf. De Syberische husky’s van José Verhulst hebben zin in hun eerste demo. Eenmaal in de arena, het activiteitenplein, zijn de beesten het snel zat. Het is nog vroeg, maar de warmte ligt nu al als een deken over de beurs. Na drie rondjes laten de sledehonden het afweten.

Standhouder Gerrit Lammers uit Lochem brengt heksenbezems aan de man. ”Vliegen zonder garantie” meldt een kartonnen uithangbord. „Ze komen wel eens met een gebroken been naar beneden”, verklaart de uitbater. Zijn van berkenhout gemaakte handbezems vonden vorig jaar gretig aftrek op NaarBuiten. Daarom staat Lammers er nu weer.

Husqvarna, bekend van naaimachines, imponeert voorbij slenterende bezoekers met een futuristische grasmaaier. Het apparaat scheert 24 uur per dag, zeven dagen per week over het gazon „terwijl u leuke dingen doet.” Voor 1899 euro is de koper verlost van de wekelijkse marteling achter zijn handmaaier. De omstanders knikken bewonderend, maar niemand trekt z’n knip.

De show die ganzenhoeder Johan Engelbert zal geven, lijkt even in duigen te vallen. Een van de langgenekte beesten ontsnapt uit de groep en wordt panisch als een Schotse bordercollie achter hem aanjaagt. Moeders met kinderwagens schieten aan de kant. Je weet maar nooit waar een gestreste gans toe in staat is. Johan zelf moet er aan te pas komen om het dier weer binnen de dranghekken te krijgen. Het publiek krijgt een wervelende show opgedist. Vooral als tientallen kinderen een haag vormen waar de ganzen netjes tussendoor lopen, gaan de handen enthousiast op elkaar.

Warm of niet, de speelweide is de hele dag een mierennest van dansende, glijdende en schommelende kids. Vooral de trampolines zijn populair. Niet meer dan twee tegelijk blijkt moeilijk. Geduldige ouders -blij dat ze even kunnen uitrusten- houden een oogje in het zeil.

In de muziektent -binnen is het nog benauwder dan buiten- presenteren organist Peter Wildeman en panfluitist Gerlinda van den Berg hun eerste gezamenlijke cd. Violiste Corrie Wielink is ook op het zilveren schijfje te horen, maar zij moet vandaag helemaal uit Zeeland komen en zal zich pas later bij haar collega-artiesten voegen.

Aan de overkant jaagt Riekelt Pasterkamp RD-bezorgers de stuipen op het lijf met een reformatorische Tour de France: de RappiDo Race. Wie raakt het snelst zijn kranten kwijt op een parcours én op een fiets met hindernissen? „Krijg je wel eens drinken van een abonnee onder- weg?” „Nee, wel een sinaasappel.” Bezorger Jaap Agteresch uit Rijssen gaat na de eerste ronde met de hoofdprijs, een dartbord, naar huis. Zijn record ligt op 1 minuut en 45 seconden.

Een wat ouder echtpaar nadert de stand met Johannus-orgels. Híj kijkt steels naar binnen, ziet zijn kans schoon en duikt achter een glanzende, tweeklaviers elektronendoos. Psalm 75, eigen bewerking, schalt door de stand. Zíj pakt gelaten een tuinstoel en nestelt zich geduldig in een hoekje.

Over de kasteelgracht vaart watermuzikant Reinier Sijpkens. Zijn komisch opgetuigde bootje, de Notedop, heeft veel bekijks. Met de charme van een echte volksmuzikant vermaakt Sijpkens het talrijke publiek dat over de brugleuning hangt. „Chopin, opus 34, nummer 2” is aan de beurt. „Het stuk duurt drie kwartier, maar ik speel het in tien minuten.” Na Chopin volgt Bach. „Zware muziek”, grapt Sijpkens, terwijl hij zijn bootje beurtelings naar links en rechts laat overhellen. Na het slotakkoord schuift de watermuzikant een hengel met klomp uit. Euromunten rinkelen. „Ik sluit af met Händel en bedankt voor de handel.”

Onder de bomen -heerlijk koel is het daar- graait de elfjarige Carel in een bak met snoeischaren. „Pas op voor je vingers”, waarschuwt de koopman, „ik heb al drie duimen gevonden.” In de stand van het roofvogeldemo-team Jerkin kijkt een uil onverstoorbaar voor zich uit. Iemand probeert de aandacht van het beest te trekken, maar krijgt een hooghartige blik toegeworpen. „Superarrogant gewoon.”

Karel Bogerd, de zingende groenteboer uit Leerdam, vermaakt jong én oud met zijn muzikaal kinderfeest. De muziektent is te klein om de schare te bergen. Cd’s van Karel liggen klaar bij de uitgang. Voor wie nog euro’s over heeft.

Even over halfvijf: paniek. Een vrouw is onwel geworden in de Johannus-orgelstand. Een ambulance met sirene scheurt het terrein op. Bosjes mensen schieten als een haas op de onheilsplaats af. Ze worden vriendelijk maar dringend vermaand door te lopen en niet door de plastic raampjes naar binnen te gluren. Na luttele minuten vertrekt de ambulance, zonder slachtoffer. Het valt gelukkig allemaal mee.

De dames van de zadelclub Fleurop hebben het niet breed. Ondanks de tropische hitte moeten ze hun paardrijshow in lange, dikke, blauwe rokken geven. De royaal aangebrachte make-up glimt verdacht. Niet alleen de dames, ook de paarden snakken naar verkoeling. Het schuim staat de beesten op de mond. De show lijdt er niet onder. Staaltjes dressuur, begeleid door opzwepende muziek, brengen het publiek onder de indruk.

Intussen trekt de lucht dicht, steekt een wind op en vallen de eerste regendruppels. Dolf Lok, topman bij ProLife, spreekt de verzamelde menigte toe vanaf het nagebouwde kasteel De Schaffelaar. Een donderslag overstemt zijn woorden. Het sein voor velen om zich spoorslags naar de uitgang te begeven. Voordat ze de auto bereiken, zijn de meesten drijfnat. Een plensbui maakt een einde aan een zonnige dag NaarBuiten.