Bij het uitlaten van zijn twee honden ontdekte Postma zondag dat er iets flink mis was. „Ik haalde een poster van het raam. Daarop stond een uitnodiging voor de verkoop van Israëlproducten. De week daarvoor hadden we open huis gehouden.Buiten zag ik een bloempot en een oude kruiwagen omver liggen. Toen ontdekte ik dat onze grijskleurige bus onder de hakenkruizen zat. Drie rare letters en dan het woord Joden erachter. Ook stond er White Power met een symbooltje erbij. Op de brievenbus van de deur stond het woord landverrader. En ook de brievenbus op het trottoir was ondergeklad. Verder is de naam van Hitler neergeschreven. Alles was met een viltstift gebeurd. Ik de bus dezelfde dag nog schoongemaakt. Zo wilde ik de weg niet over.”

U bent geschrokken?
„Ik werd raar in het lijf. Een heel vreemd gevoel. Dit is niet leuk. Dit is hier nog nooit gebeurd. Hoe halen de daders het in hun hoofd? Ik weet niet eens hoe je een hakenkruis moet tekenen. Ik probeer het ook niet. Het is vreselijk wat er met de Holocaust is gebeurd.”

Bent u bang?
Postma, koster in een plaatselijke evangelische gemeente: „Helemaal niet. Geen seconde. De Heere zorgt voor ons. Het werk gaat door. Wij houden van Israël. Voor het raam hangt een lichtende davidster. Die brandt dag en nacht.”

Ziet u dit als een teken van groeiend antisemitisme?
„Ja. Het is een teken van het einde der tijden.”

Weet u wie hier achter zit?
„Ik vermoed jongeren. Zondagochtend rond zeven uur zijn twee scooters in de straat gezien. Op één daarvan zat iemand in een camouflagepak met visspullen. Mogelijk heeft die persoon ermee te maken. Later op de dag reed er opnieuw een scooter voorbij.

Ik zou wel met de daders willen spreken. Wat is hier de bedoeling van? Ik heb een christelijke boodschap voor hen. Ik hoop dat ze berouw tonen.”