Zorgminister Hoogervorst overwoog deze winter een fonds voor onverzekerden in te stellen. Mensen die hun premies niet hadden betaald en daardoor onverzekerd waren geworden, zouden van dat fonds gebruik kunnen maken in geval van medische nood.Hoogervorst tekende toen al aan dat hij bang was dat wanbetalers door het bestaan van het fonds extra gemotiveerd zouden raken om hun rekeningen niet te betalen. Immers: als ze dringend medische hulp nodig hadden, zouden ze die toch wel krijgen.

Sinds in januari het nieuwe ziektekostenstelsel is ingegaan, mogen zorgverzekeraars wanbetalers na een aantal maanden royeren. Als de onverzekerden vervolgens bij een nieuwe zorgverzekeraar aankloppen, mag die de klant niet weigeren. Wel mag het bedrijf de wanbetaler opnieuw op straat zetten als hij of zij ook daar geen premie betaalt. Veel instanties, waaronder de verzekeraars, waren bang dat er een soort carrousel zou ontstaan van wanbetalers die voortdurend van de ene naar de andere verzekeraar zwerven.

Het kabinet wil nu dat de verzekeringsbedrijven via allerlei incassomaatregelen voorkomen dat de wanbetalers op straat komen te staan.

Veel verzekeraars zitten de wanbetalers sinds januari al meer achter de broek. Volgens diverse bedrijven heeft deze aanpak succes. Als mensen te horen krijgen dat ze hun ziektekostenverzekering verliezen, besluiten ze vaak alsnog te betalen.

Volgens een woordvoerder van Zorgverzekeraars Nederland, de koepelorganisatie van de zorgverzekeraars, worden de wanbetalers na zes maanden achterstand nog harder aangepakt. In principe kan dan beslag worden gelegd op inkomen dan wel bezittingen. Als mensen een uitkering hebben, zoeken de zorgverzekeraars contact met bijvoorbeeld de sociale diensten van gemeenten om gezamenlijk een oplossing te vinden.

De zorgverzekeraars zeggen met de harde aanpak te willen voorkomen dat klanten die hun rekeningen wel betalen, opdraaien voor de tekorten die wanbetalers hebben veroorzaakt.

Als wanbetalers psychiatrische patiënten blijken te zijn, of mensen die verward op straat leven, zoeken verzekeraars via de hulpverlening een zaakwaarnemer die zorgt dat de rekeningen worden vereffend.