„Libanon is geen Afrikaans land. Het heeft van zichzelf een goed systeem van gezondheidszorg". In het heetst van de strijd tussen Israël en Hezbollah zorgden AzG–medewerkers er volgens de zegsman voor dat ziekenhuizen en klinieken konden blijven draaien en na het ingaan van het staakt–het–vuren snel konden opstarten. Dat gebeurde door die te voorzien van medicijnen en andere goederen.De internationale organisatie Médecins sans Frontières (MsF), waartoe AzG behoort, had de afgelopen weken tot 37 medewerkers in Libanon. Ook waren er nog eens 63 die MsF ter plekke had ingehuurd. Sinds 20 juli zijn de noodartsen in Libanon. In de zwaar bestookte regio rond de Zuid–Libanese stad Tyr distribueerde AzG medicijnen. „Wij vragen niet zoals het Rode Kruis veiligheidsgaranties aan de strijdende partijen", aldus de woordvoerder. „We hebben beide kampen laten weten dat we op pad gingen, wanneer en waarheen en we zijn gewoon maar gegaan".

Het Rode Kruis laat weten dat het de hulpverlening niet afbouwt. Vanuit Nederland is in elk geval tot februari een persoon gedelegeerd, die een soort logistiek manager is, vertelde een woordvoerster. Dat wil zeggen dat goederen, waaronder bijvoorbeeld medicijnen, worden ingekocht voor vijf ziekenhuizen in het land. Het Libanese Rode Kruis werkt ook aan herstel van de drinkwatervoorziening, die op veel plaatsen door de bombardementen is verwoest.

Het geld dat het Rode Kruis besteedt, komt ten goede aan slachtoffers van alle partijen, aldus de zegsvrouw. De plaatselijke Rode Kruis–vereniging is leidend, die bepaalt welke expertise waar wordt ingezet. Het Internationale Rode Kruis zorgt voor de zogenoemde levensvoorziening. Daaronder vallen bijvoorbeeld medicijnen, hygiënepakketten en hulp in ziekenhuizen.