Volgens het OM heeft de veiling in 2003 zes partijen vis geveild zonder dat duidelijk in de administratie stond wat de herkomst was. Op die manier kreeg de AID niet de informatie waarover de dienst wilde beschikken.Volgens justitie liet de veiling na om de namen van degenen die de vis aanvoerden te vermelden. Bovendien zou de visafslag de nationaliteit van de vissersschepen niet in de boeken hebben opgenomen. De informatie die niet zou zijn verstrekt had betrekking op handelaren. Die kopen elders de vis op, om de lading vervolgens aan andere veilingen, zoals die van Urk, aan te bieden in de hoop er een betere prijs voor de krijgen.

De politierechter in Zwolle veroordeelde de visafslag vorig jaar tot 20.000 euro boete, waarvan 15.000 euro voorwaardelijk. De veiling ging echter in beroep tegen het vonnis omdat het bedrijf stelt niet aan de ingewikkelde regelgeving te kunnen voldoen. Daarnaast vond de visafslag de boete te hoog.

De directeur van het bedrijf zei tijdens de rechtszitting dat het soms uiterst moeilijk is de herkomst van de vis die door de handelaren wordt aangeboden, in kaart te brengen. Bovendien voelen de handelaren er vaak weinig voor de benodigde papieren af te geven. „Ik ben een groot voorstander van controle. Maar ik kan het niet helpen als iemand weigert”, aldus de woordvoerder.

Het OM nam het de visafslag kwalijk dat het bedrijf, ondanks dat er zo weinig informatie is over de koopwaar van de handelaren, toch met hen in zee is gegaan. „Er waren geen gegevens bekend, dus mag de visafslag de vis niet aannemen.” Omdat de Urkers de regelgeving aan hun laars zouden hebben gelapt en de AID de gegevens niet kon controleren, vond de aanklaagster een boete op zijn plaats.

Het Arnhemse gerechtshof doet op 10 juli uitspraak.